Peter v. Sintmaartensdijk - Papendrecht
In het weekeinde van Marseille kregen we dan eindelijk te maken met zomers weer en temperaturen die in Nederland redelijk boven de 20 graden Celsius uitstegen. Op zaterdag 20 juli moest de lossing van Marseille worden uitgesteld wegens slechte weersomstandigheden en onweersbuien op de vlieglijn. Op zondag zagen de weerkaarten er veel beter uit en werd er om 6.40 uur gelost. Ter plaatse in Marseille ging ze onder een blauwe hemel en bij windstil weer van start. In het Rhonedal kregen ze echter al snel te maken met een stevige windje uit noordelijke richting. De duiven die meer westelijk gingen en min of meer om het Centraal Massief wensten koers te zetten moesten opboksen tegen een noordoostelijke wind. Maar deze westelijke route betekent voor de Nederlandse duiven duidelijk meer vliegkilometers. Meer naar het noorden draaide de wind naar noordoostelijke en oostelijke richting en nam die richting België steeds meer in kracht af. Deelname aan de internationale wedvlucht Marseille is mogelijk voor liefhebbers die een minimale vliegafstand van 675 km hebben terwijl de kortste afstand in Nederland voor Limburgse liefhebbers 852 km bedraagt. Door de uiterste oostelijke ligging van Marseille zijn de afstandsverschillen tussen het oosten en westen van Nederland aanmerkelijk en heeft op Marseille Zeeuws-Vlaanderen een grotere vliegafstand dan bijna heel Limburg. De eerste melding van Marseille 2012 kwam begrijpelijk uit de voorvlucht in Frankrijk en wel uit Olonne-sur-Mer en daar werd om 18.23 uur geklokt door Paul Moriceau. Hij zit op een afstand van 718 km en zijn duif kwam tot een snelheid van 1021 m.p.m. Deze eerste melding is helemaal uit de route die de duiven uit België en Nederland moeten gaan en vanuit Marseille is dat een noordwestelijk route naar de Atlantische kust naar het departement Vendee en wel ten zuiden van de grote plaats Nantes aan de monding van de Loire in Midden-Frankrijk. Voor St. Vincent de Tyrosse hebben ze daar een vliegafstand van 340 km maar die plaats ligt dan ook meer dan 500 km westelijker dan Marseille. Met die eerste melding leek de westelijkere vliegroute gunstiger en dat is niet zo onbegrijpelijk met die noordoostenwind.De volgende melding kwam uit het uiterste noordoosten van Frankrijk uit het plaatsje Holling in het departement Moselle om 18.40 uur maar daar zitten ze al op een kortere afstand dan de liefhebber uit Olonne-sur-Mer en wel op 686 km en dat levert een snelheid van 952 m.p.m. De eerste Duitse duif viel ook in die hoek en wel in Spiesen om 19.07 uur op 697 km en wist tot 933 m.p.m. te komen en dat bleek later goed voor de Duitse nationale zege daar niemand in de overvlucht daaraan kon tippen.In België begonnen de eerste duiven na 20 uur te vallen. In Bastenaken (Bastogne) om 20.01 uur de eerste op 769 km aan 960 m.p.m. maar daarna kwam de westkant op grotere afstanden en wel in Wiheries (vlakbij Quievrain) op 825 km om 20.38 uur aan 985 m.p.m. En tussen Gent en Brussel van de Franse grens tot dicht tegen Nederland zijn bijna alle snelste Belgische duiven gevallen en de rapste van het stel bij onze zuiderburen werd om 21.40 uur gedraaid door Wilfried van Vossole in Buggenhout. En dat plaatsje ligt juist nog in Oost-Vlaanderen en even westelijk van Dendermonde. Op een afstand van 890 km kwam zijn duif tot een snelheid van 989 m.p.m. In Nederland duurde het lang voor de eerste duif werd gemeld. De voorvlucht aan de oostkant kon de snelste duif in Belgie al niet meer kloppen. Maar zou dat op grotere afstanden aan de westkant nog mogelijk zijn? Hier in Nederland stond weinig of geen wind zodat er voor de overvlucht toch nog kansen leken om 1000 m.p.m. te halen. De neutralisatietijd was om 22.42 uur al ingegaan toen er in Nederland nog geen Marseilleduif was gemeld. Maar toch bleek er een duif te zijn doorgekomen en wel bij D. Besseling in Oisterwijk en zijn duif werd om 9.44 uur geklokt. Op een afstand 945 km kreeg zijn klepper een snelheid van 982 m.p.m. toegewezen. De grote vraag was toen of de volgende dag op grotere vliegafstanden deze snelheid nog te kloppen was en om 5.26 uur begon de vliegtijd weer te lopen.
In het Zuid-Hollandse Papendrecht wist Peter van Sintmaartensdijk dit wel degelijk te realiseren door al om 5.41 uur te klokken. Op zijn afstand van 974 km gaf dat een snelheid van 996 m.p.m. Maar na hem is de overvlucht tot in de kop van Noord-Holland nog zo’n 100 km lang en het was dus afwachten geblazen of een andere liefhebber datnog kon gaan kloppen maar na zo’n twee uur waren de kansen voor goud voor een andere duif wel verkeken. En kon de vlag in Papendrecht in top voor zijn NL10-1722764.
Morgenlossingen
Sinds een kleine 10 jaar speelt de 52-jarige Peter van Sintmaartensdijk puur de morgenlossingen en dus bijna puur de ZLU-vluchten. Hij vindt dat de mooiste en eerlijkste vluchten. ’s Morgens vroeg los en dan de hele dag vliegen met weinig of geen nachtvliegerij. Op deze Perpignan had hij een ploeg van 18 duiven mee en wel mooi verdeeld over de beide geslachten. En wel 9 weduwnaars en 9 nestduivinnen. De winnende NL10-1722764 is een weduwnaar en na zijn vroege aankomst op maandagmorgen wilde Peter niet te vroeg gaan juichen voordat de officiële mededeling van de ZLU was gekomen dat hij winnaar is. Immers in 2007 had hij van Perpignan ’s morgens vroeg om 6.03 uur ook een hele vroege duif die zes duiven klopte die de dag eerder waren geklokt in de voorvlucht maar toen gingen twee duiven in de overvlucht hem nog voorbij en werd de 3e nationaal gewonnen. De Marseillewinnaar werd eerder dit jaar gespeeld op St. Vincent en vloog op die vlucht een latere prijs met plaats 93 tegen 391 duiven in het eigen samenspel de Drechtsteden. Hij werd toen om 14.58 uur geklokt terwijl Peter met 10 mee twee vroegere duiven om 12.32 en 12.46 uur had. Als jaarling werd de winnaar gespeeld op Bordeaux en Narbonne en van beide vluchten haalde hij de uitslag niet. In 2012 heeft hij besloten om de jaarlingen niet meer op de grote fond te spelen maar puur de dagfondvluchten te laten afwerken. In Papendrecht wordt met weduwnaars en nestduivinnen gespeeld en de jaarlingen worden op totaal weduwschap ingevlogen. Met zo’n 30 overjarige weduwnaars en 20 nestduivinnen is er gestart. De Marseillewinnaar zat aanvankelijk in de reservecategorie voor de weduwnaarsafdeling. Nadat met Cees Bosua uit Dordrecht nog een handkeuring was gedaan gingen er nog een paar doffers definitief uit de ploeg weg en kon de ‘764’ zijn plaatsje krijgen en hij kwam met een duidelijke plus uit de keuring.
Begin
Van huis uit is Peter van Sintmaartensdijk helemaal niet met de duivensport in aanraking gekomen. Via zijn jeugdvrienden kwam hij er in Papendrecht mee in contact en wel via de broers Dirk en Ad van Hofwegen en Dick van Doorn. Als ik later eenmaal een eigen huisje heb dan begin ik ook met duiven was toen zijn idee en toen hij 25 jaar was kwamen de eerste duiven en dat was in 1985. Jeugdkameraad Dirk van Hofwegen woont tegenwoordig in Nieuw-Lekkerland en was in 2011 een ware uitblinker op de ZLU-vluchten met een reeks kopprijzen en zijn beste duif vloog achtereenvolgens de 40e Pau, 294e Bordeaux en 3e Perpignan nationaal en dat is dus een crack te noemen. Peter vertelde dat echtgenote Anke niks met de duivensport heeft maar de duiven waren er net wat eerder dan zij. De familie van Sintmaartensdijk woont aan de westkant van Papendrecht aan de dijk die naar Alblasserdam loopt en aan de andere kant van de Noord liggen plaatsen als Hendrik Ido Ambacht, Zwijndrecht en Dordrecht. Met zijn broer Hanno heeft Peter een eigen bedrijf in het maken van pijpleidingen voor schepen en landinstallaties in Hardindxveld-Giessendam onder de naam J.P.H. Metaal en die letters staan voor zijn voornaam en die van zijn broer Hanno en een andere compagnon die Jan heette maar die haakte al snel af. Met het eigen bedrijf met 12 man personeel is het vaak moeilijk om genoeg tijd aan de duivensport te (kunnen) besteden en zoals Peter het stelt ‘de duivensport vreet veel tijd’. Sinds enige tijd krijgt hij hulp van de 16-jarige Lennart van Dalen die hand- en spandiensten aangaande de duiven verricht.
Spel
De weduwnaars zijn voor de vluchten twee keer 5 dagen op eieren gekomen en wel op 1 maart en 1 april gekoppeld. In de maand april heeft Peter ze vanwege het slecht weer helemaal niet ingespeeld en daarna zijn ze via de eigen afdeling en drie keer op Angerville van Hank op het grote werk voorbereid. Het spel begon met St. Vincent als enige middaglossing en daarna de ZLU-vluchten. Tussen de vluchten worden ze niet meer gekorfd of zelf weggebracht. In de ogen van Peter is er in de duivensport veel werk voor niets. In het verleden deed hij meer om ze zo ideaal mogelijk voor te bereiden maar het rendement was vaak gering. Ook hij ging duiven laat op de avond lappen om ze te ‘leren’ ’s avonds zo lang mogelijk door te vliegen maar raakte daarbij wel sneller duiven kwijt. De Marseillewinnaar heeft hij niet zien komen. Om 5 uur was hij buiten gaan kijken en toen was het nog knap donker. Daarna ging hij terug naar binnen om zich te verfrissen, te scheren en een hapje te eten en toen hij weer buiten kwam zat hij op de klep. Buurman Henk de Jong heeft hem wel zien komen en hij klokte van 8.33 tot en met 10.08 uur vier knappe prijsduiven op deze Marseille. En op veel vluchten heeft hij volgens Peter dit jaar goed weten te pakken. Zelf kreeg Peter zijn 2e duif om 9.28 uur en die gaat volgens de meldingslijst van de ZLU prijs 119 winnen. Deze weduwnaar is van het soort van Leo Pronk uit Breezand. De winnaar heeft van zijn baas de naam de ‘Marseille Morning’ gekregen en hij werd in Papendrecht geboren uit de duivin die in 2007 de 3e nationaal Perpignan vloog. Peter is deze duivin van 2004 dit jaar aan huis verspeeld nadat hij haar weer liet uitvliegen. Ze ging steeds moeilijker leggen en op het laatst was het bijna helemaal op met de voorplanting. De vader van de winnaar is van 2003 en deze zoon van de ‘Schift’ is nog op het kweekhok aanwezig. De duiven langs vaderskant zijn via Cees Compier verworven. Op de stamkaart staat meer informatie over de afkomst van de ‘Marseille Morning’. Bij de zaak in Hardinxveld-Giessendam huizen de kwekers en die zijn vroeg en wel op 1 december gekoppeld. Deze jongen heeft Peter verduisterd en daarmee wordt nu gespeeld. Vanwege een visvakantie in februari heeft hij ze dit jaar vroeg gekoppeld. In die maand is hij twee weken naar Costa Rica geweest om te gaan ‘big game’ vissen en dat is vissen op soorten als tonijn en merlijn en dat zijn knapen van dieren.
In Papendrecht wordt er twee maal daags door Peter zelf gepoetst en dat ‘stront scheppen’ is voor hem pure ontspanning en dat kunnen buitenstaanders veelal niet begrijpen. Van zijn werk kan hij op bepaalde tijden even naar huis gaan om de duiven uit te laten en te laten trainen. De weduwnaars trainen twee maal daags en de overjarige en jarige doffers gaan tegelijk uit. In de middag trainen de jongen en later weer de weduwnaars en daarna nog de duivinnen op nest en de duivinnen op weduwschap. Voor medische zaken wendt Peter van Sintmaartensdijk zich tot Vincent Schroeder in het Belgische Hoeselt en zo’n twee tot drie keer per jaar laat hij daar zijn duiven onderzoeken en maakt er dan vaak een dagje uit van met Cees Bosua. Op bestuurlijk vlak is Peter actief als voorzitter van de fondclub de Marathonvliegers en hij gaat korven bij de p.v. Luchtbode in Hendrik Ido Ambacht waarvoor Dirk Hofwegen en zijn vrouw veel werk verzetten. In de fondclub heeft Tim Hage uit Woerden een schitterende uitslag neergezet met constateringen om 8.31, 9.25 en 9.30 uur en dat zou nationaal goed zijn voor de prijzen 15, 58 en 66 en dat met 4 duiven mee! Nationaal pakt Peter van Sintmaartensdijk de zege tegen 3680 duiven en internationaal zal hij waarschijnlijk twee (Franse) duiven voor moeten laten gaan terwijl de internationale winnaar zo’n 256 km minder te vliegen had!
Ad van Gils
CLUB DE FOND WALLONIE FLEURUS
