Voorbeschouwing Marseille 2014.
Deze 50 e editie is de alweer de 5e vlucht van het ZLU programma, het gaat snel, nog even en 2014 is gepiept.
Deze vlucht in 1964 in het leven geroepen door:
In 2013 werden de duiven in Marseille op vrijdag 19 juli om 07.00 uur gelost.
In Zuid Beyerland klokte Jaap van der Velden de dag na lossing om 05-57-34
op een afstand van 987.114 km.
Uitvoerige reportage van de winnaar incl. foto‘s op Top Pigeons , ZLU site en in het Duivensportblad De Duif. Eenieder veel succes op deze vlucht.
Hub Wetzelaer.
Sekr. ZLU.
Reisverslag Marseille 2014
De Nederlandse en Duitse duiven werden vanaf dinsdagmiddag (15/07) verzameld in Olen (België) bij de transporteur, fa. Bauwens. De vrachtwagens met de Nederlandse duiven vanuit de afdelingsloods in Rucphen arriveerde omstreeks 16.15 uur. De duiven zijn verzorgd; water gegeven en gevoerd. Woensdagmorgen (16/7) omstreeks 05.15 uur zijn we vertrokken richting Marseille.
Via Genk en Luik zijn we richting de Luxemburgse / Franse grens gereden. We zouden die dag rijden tot voorbij Nancy. In Luxemburg, Sterpenich, is het water gecontroleerd en bijgevuld; het was ca. 10.15 uur toen we weer verder gereden zijn. Het was schitterend weer; ca. 20
0C en een zacht briesje. Bij elke stop hebben we de luiken van de vrachtwagens opgezet om de duiven frisse lucht en wat verkoeling te kunnen geven. In Montigny zijn we nogmaals gestopt, omstreeks 13.00 uur. De temperatuur was inmiddels opgelopen tot boven 30
0C. We hebben de duiven vers, fris water gegeven. De duiven hadden stevige dorst ! Om 16.45 uur zijn we aangekomen nabij Chardonnaij, alwaar we gestopt zijn om ook te blijven overnachten. De rijtijd voor de chauffeurs zat er op (max. 10 uur per dag). Alle water was zo goed als leeg. Vers water werd door de duiven zeer gewaardeerd. Er werd goed gedronken, logisch immers; het was warm.
's Morgens (17/07) zijn we om 06.00 uur vertrokken. 's morgen in de vroegte rijden is het minst warm voor de duiven, en onszelf. Om ca. 9.30 uur hebben we gestopt nabij Montelimar. Aldaar hebben we vers water gegeven en gevoerd. De drinkbakjes waren weer zo goed als leeg. We hebben de drinkbakjes schoongemaakt en nieuw water gevuld. Rond de klok van 14.00 uur zijn we vertrokken en doorgereden tot in Marseille. We zijn aangekomen omstreeks 17.00 uur op de losplaats La Seyne sur Mer (Marseille). De temperatuur was opgelopen tot meer dan 35
0C; er stond een lichte zuidoosten wind. De deuren en luiken van de vrachtwagenopleggers zijn opengezet ter verkoeling van de duiven. We hebben het water regelmatig gecontroleerd en bijgevuld. Er werd veel gedronken !
Vrijdagochtend omstreeks 05.00 uur zijn we opgestaan. Tegen de klok van 06.00 uur werd besloten dat er gelost ging worden. Door de Belgische organisaties en de ZLU is de vluchtlijn beoordeeld.Om 06.45 uur, toen de zon opkwam, hebben we de duiven gelost, windstil en een temperatuur van ca. 25
0C.
Het totale konvooi heeft bestaan uit 5 vrachtwagencombinaties;
½ wagen Franse duiven
1½ wagen Belgische duiven
1 wagen Duitse duiven
2 wagen Nederlandse duiven
Na het lossen hebben we opgeruimd. Omstreeks 08.00 uur zijn we uit Marseille vertrokken op weg naar huis. Op zaterdag (19/07) om ongeveer 13.00 uur hebben we de loods in Olen / Rucphen weer bereikt.
Met vriendelijke groet,
Toon Verkooijen (afd. Rucphen)
Mustafa Samsam (afd. Geleen)
Jan Polder uit Middelharnis
Jan Polder, Middelharnis
wint met zijn ‘Annemarie‘ grandioos nationaal Marseille
We mogen stellen dat in het weekeinde van internationaal Marseille het roer van de weersomstandigheden volledig is omgegaan. Geen zware bewolking met regenzones meer maar tropische temperaturen onder een strak blauwe hemel. Gelukkig kregen de duiven te maken met een zwak zuidoostelijk windje die de terugreis iets verlichtte. Op vrijdagmorgen om 7 uur klonk het startschot voor internationaal Marseille en de losplaats is in La Seyne-sur-Mer en dat ligt zo‘n 40 km oostelijk van Marseille en vlakbij de andere grote havenplaats Toulon. Zo‘n 12.158 duiven uit zes verschillende landen zijn aan de start gekomen en de grootste ‘leverancier‘ was ons land met 4901 duiven. Het jaar ervoor kwamen voor Marseille totaal 8.831 duiven in de manden en dat mag een fikse stijging genoemd worden. In Nederland steeg het aantal van 2916 naar 4901 duiven en die sprong ‘voorwaarts‘ zal zeker te maken hebben met het feit dat de nationale marathonvluchten de laatste twee weken zijn teruggekomen. Het nationale record voor Marseille stamt echter uit 2003 toen 8730 duiven werden aangeboden voor vlucht.
Vanwege de vogelpest waren toen de eerste fondvluchten niet doorgegaan en daarna kwamen er meer duiven aan de start voor de resterende vluchten. Voor het derde jaar op rij komt de nationale winnaar uit de provincie Zuid-Holland en het is Jan Polder uit Middelharnis. Een liefhebber met een gevestigde naam op de grote fond. Na een tiental Limburgse duiven klokte hij zijn driejarige nestduivin ‘Annemarie‘ aan de westkant van Nederland en aan 1197 m.p.m. zal hij internationaal het zilver gaan verdienen. Jan Polder is daarmee de opvolger van Peter van Sintmaartensdijk uit Papendrecht in 2012 en Jaap van der Velden uit Zuid-Beijerland in 2013. Sinds 1989 is op vier keer na de nationale vlucht Marseille (of de vervangers Irun en Carcassonne) altijd door een Limburgse liefhebber gewonnen. De laatste drie jaar is dat dus niet gebeurd en in 2004 toen ook een Zuid-Hollandse liefhebber het goud greep en toen was dat de comb. Wijman-de Jong uit Ammerstol
De meldingen
Toen de deelnemers aan Marseille de weerkaarten bekeken leek de zuidoostenwind een voordeel voor de westkant van de vluchtlijn te gaan opleveren. Op Pipa zijn de internationale meldingen prachtig te volgen en die kwamen begrijpelijk het eerst van de kortste vliegafstanden en dan praten we over het noordoosten van Frankrijk en het Duitse Saarland. En daar hebben ze afstanden die variëren van 660 tot 700 km. Tussen 17.20 en 18 uur werden daar de eerste duiven geklokt waarvan de snelste tot 1082 m.p.m. reikte. De snelste Duitse duif werd verrassend nog oostelijker geklokt en wel op 756 km om 17.56 uur in Weiler bei Bingen vlakbij de Rijn in de bocht waar ook Rüdesheim ligt. Hier reikte een duif tot 1125 m.p.m. Maar met de zuidoostenwind moesten toch snellere duiven meer westelijk geklokt kunnen worden? Een geweldige verrassing was de melding uit het hart van België en wel om 18.41 uur uit Tielt-Winge gelegen tussen Diest en Leuven. Op 873 km klokte daar Ronald Lodewijckx zijn vale klepper die 1218 m.p.m. voor zich liet afdrukken. Zouden meer westelijk en op grotere afstanden duiven dan toch aanmerkelijk hogere snelheden kunnen gaan maken? Op de kortste afstanden in Limburg konden Nederlandse duiven niet aan deze snelheid tippen want die zouden dan rond dezelfde tijd hebben moeten aankomen. De eerste Nederlandse duif werd om 19.19 uur geklokt door J. Geurts in Klimmen op 966 km en zijn duif heeft 1149 m.p.m voor zich toegewezen gekregen.
Zo‘n 10 minuten later werden op grotere afstanden in Limburg duiven door Pierre en Andre Paulssen in Roosteren en Jan Straetemans in Thorn op resp. 887 en 896 km geklokt. Snelheden van 1172 en 1161 m.p.m. haalden hun duiven. Tot 20.15 uur waren 10 duiven gemeld en allemaal uit het Limburgse land. Zou de provincie Limburg Marseille weer totaal gaan overheersen zoals dat in de historie vaak is voorgekomen? Dat beeld werd totaal ongedaan gemaakt toen de melding van Jan Polder uit Middelharnis kwam. Jan Polder klokte om 20.15 uur op 970 km en zijn driejarige nestduivin verslaat Limburg met 1197 m.p.m.! En zouden nog hogere snelheden langs de kustlijn mogelijk zijn? Nee, moet dan het antwoord zijn. Slechts 10 Nederlandse duiven wisten de kaap van 1100 m.p.m. te overstijgen en na Jan Polder deden dat nog twee duiven en wel een duif van de comb. van den Boogaard-van Buuren uit Amsterdam die om 21.54 uur klokte op 1034 km en aan 1137 m.p.m. gaan ze de 7e prijs nationaal winnen. En de andere duif is van Thijs Visser uit Steenbergen die op 950 km om 21.02 uur draaide en aan 1108 m.p.m. wint hij de 10e nationaal. Hoe pittig en zwaar de omstandigheden zijn geweest valt ook af te leiden uit het feit dat slechts 28 duiven snelheden boven de 1000 m.p.m. hebben gescoord. Dezelfde dag zijn 29 duiven doorgekomen waarvan 21 stuks uit Limburg. Geen duiven zijn in de neutralisatietijd geklokt. De snelste duif de tweede dag geklokt heeft Hein van Gurp uit Heino op 1038 km aan prijs 16 gevolgd door Kees Droog uit Andijk op 1073 km aan prijs 22. Theo Daalmans uit Elsloo kreeg de eerste dag als enige twee duiven door die de prijzen 12 en 21 pakken. Hein van Gurp heeft als tweede twee prijsduiven aan de plaatsen 16 en 43.
Fondtopper
Op Marseille had onze winnaar Jan Polder uit Middelharnis tien duiven in de strijd staan. Vijf hele nestkoppels had hij aan de mand toevertrouwd en de winnende duivin NL11-1700618 vertrok als 2e-getekende. Zoals de andere koppels werd ze gekorfd op eieren en wel van 12 dagen oud en dat is de favoriete stand van Jan om zijn duiven op de grote fond te korven. Begin maart werden de 40 nestkoppels gekoppeld en de jarige koppels brachten jongen groot. De oudere vliegers werden na de eieren gescheiden en op weduwschap ingespeeld. Met het oog op de eerste grote-fondvlucht werd er herkoppeld om ze bij inkorving op eieren van 10 tot 14 dagen te hebben. Eerder dit jaar werd ze gespeeld op Agen (oud) en won ze prijs 731 tegen 5910 duiven. Vorig jaar werd ze ook twee keer op de grote fond gespeeld en scoorde ze de 266e Bordeaux (Agen) tegen 6112 duiven en de 1034e Narbonne tegen 4515 duiven. Na de winnares om 20.15 moest Jan wachten tot 10.10 uur de volgende morgen toen hij (bijna) drie duiven tegelijk kreeg. Om 12.15 uur had hij er 8 van de 10 in de klok en dat zijn allemaal prijsduiven zodat ook de totale uitslag schitterend is. Natuurlijk zit er tussen zijn 1e en 2e duif een ‘gat‘ maar met de woorden van Jan kan men beter een ‘gat tussen de 1e en 2e duif hebben dan een ‘gat‘ voor de eerste duif.
En met de 1e nationaal is elke uitslag goed ongeacht de scores van de andere gekorfde duiven. Jan Polder vertelde voor inkorving al een goed gevoel over de vorm en conditie van zijn Marseilleduiven te hebben en dat werd bevestigd door inkorver en plaatsgenoot Jaap Jongejan die hun ‘aanvoelen‘ buitengewoon vond. Jan speelt alle grote-fondvluchten en dit jaar pakte hij op de ZLU-vluchten op Pau 5 van de 9, op Agen (jaarlingen) 11 van de 32, op Agen (oud) 4 van de 8, op Barcelona 6 van de 10 en op St. Vincent 4 van de 10 in de prijzen. Op Pau begon hij met de 60e nationaal en op Barcelona met de 70e nationaal. Op de grote-fondvluchten van de afdeling had hij 2 van de 10 op St. Vincent, 7 van de 15 op Cahors en 1 van de 3 op Tarbes in de prijzen en op de laatste vlucht was dat puur kop met prijs 8 tegen 1338 duiven. Jan heeft zijn winnende duivin naar zijn 26-jarige dochter Annemarie vernoemd en voor Marseille had ze haar tweede pen geruid. In Middelharnis moeten de duiven heel veel vliegen en dus ook heel veel eten. Voor de eerste grote-fondvlucht maken ze zeker 1500 tot 2000 kilometer met de grote mand terwijl er ook aan huis twee maal daags duchtig getraind moet worden. En zeker in het begin van het seizoen kan dat zeker tot 1,5 uur per trainingsbeurt oplopen. De duiven moeten dan verplicht trainen en als ze willen ‘vallen‘ worden ze op verschillende manieren hoog gehouden. Zo schiet Jan dan met papieren pijltjes om ze op te jagen van het eigen hok of de omliggende daken. En als de conditie stijgt dan worden de rondjes rond het hok grotere slingers en zijn ze even uit zicht. Tussen fondvluchten door gaat Jan de vliegers nog regelmatig lappen vanuit Brussel en hij geeft toe dat die arbeid een stuk lichter gaat als er succes wordt behaald en minder van harte gaat als de resultaten tegenvallen. Drie weken voor St. Vincent worden de duiven bij Belgica-de Weerd nagekeken en er wordt gehandeld naar hun advies. Een week voor inkorven krijgen de duiven Belgamagic en daarna een paar dagen iets voor de koppen. Naar een vlucht toe worden de duiven ‘rijker‘ gevoerd en krijgen ze ‘s avonds een theelepel Toppigeons PE-korrel en in de ogen van Jan varen de duiven daar wel bij.
Victoria
Al zo‘n 30 jaar speelt Jan Polder de grote fond sinds hij met echtgenote Bea is getrouwd en op eigen benen kwam te staan. De koop van zijn leven zoals hij het zelf uitdrukte deed hij in 1985 met de aankoop van 15 late jongen van Jac Steketee uit Bruinisse en die kwamen uit zijn beste vlieg- en kweekduiven. Deze duiven bleken ‘goud‘ in de kweek en in 1988 steeg de ster van Jan Polder al naar de nationale top. We hebben een uitslag van dat jaar opgezocht en wel Perpignan en op die vlucht korfde Jan 7 duiven en hij pakte de prijzen 8, 44, 66 en 75 tegen 3162 duiven. In 1990 was ook een hoogtepunt de 3e nationaal Barcelona na twee duiven die in de kop van eigen provincie gepakt werden. In 1991 is Jan verhuisd naar zijn huidige woning in de Berkenlaan en toen zijn de succesvolle vliegduiven totaal verkocht. Het hok van het oude adres is toen naar het huidige adres meegenomen omdat het zo goed voldeed. En dat kostte toen wel de nodige moeite omdat het zelf gebouwd was en een vernieuwd voorfront moest worden aangebracht. De Marseillewinnares ‘Annemarie‘ is nog voor 50 procent het ‘oude‘ soort want haar moeder is een volle zus van ‘Victoria‘ en deze duivin van 2001 kraaide in 2005 victorie op nationaal St. Vincent in de sector west en ze was tevens de snelste van alle 32.149 St. Vincentvliegers! In 2005 werd haar zus geboren en hun vader is ‘Broken Wing‘ van 1998. Hun moeder is de ‘Batenburgduivin‘ van 1995 die uit een zoon van de Witbuik van B. Batenburg en zoon uit Klaaswaal stamt. Rond 2005 had Jan pure kopvliegers op de nationale middaglossingen want Victoria vloog in 2004 al de 7e St. Vincent in de sector west terwijl de ‘Rainbow Warrior‘ in 2003 de 8e Mont de Marsan en 7e St. Vincent en in 2004 de 3e nat. St. Vincent in de sector west scoorde! Een topper op Pau heeft Jan Polder met zijn ‘Husky‘ gehad en deze krachtpatser van 1996 was asduif op Pau over de jaren 1998-2002 en hij stamde tevens uit de ‘Batenburgduivin‘. Op Barcelona heeft Jan ook al een asduif gehad en wel met zijn ‘Witstaart‘ van 1992 en deze duivin werd nog gekweekt uit twee rechtstreekste duiven van Jac Steketee.
De vader van de Marseillewinnares is een duif die Jan te leen heeft gekregen van compagnon Piet de Vogel uit Oude Tonge en dat dorp is evenals Middelharnis gelegen op het eiland Goeree-Overflakkee en dat is de zuidflank van Zuid-Holland. Deze doffer van 2010 heeft Jan twee jaar te leen gehad en hij werd gekweekt uit een dochter van de ‘Paasborst‘ en een zoon van de ‘Lourdes‘. De ‘Paasborst‘ is de crack die in 2006 nat. Dax (ZLU) bij Ko van Dommelen in St. Philipsland won en datzelfde jaar won de ‘Lourdes‘ van de comb. Janssen-Hausoul uit Epen nationaal St. Vincent in de sector zuid. Piet de Vogel heeft na de Daxzege de ‘Paarsborst‘ aangekocht. En sinds twee jaar hebben Piet de Vogel en Jan Polder gezamenlijk het Toppigeons Veilingshuis op internet. Middelharnis is een plaats met een rijke duivensporthistorie en speciaal op de grote fond. En van die glans is er in de loop van de jaren wel wat verloren gegaan. Ooit was Middelharnis de thuisbasis van Ko Nipius die met zijn flamboyante verzorger Joep van Dongen al ogen op hun woonplaats deed richten. Mannen als de gebr. Vroegindewei, de familie Peeman, A. Kern en C. van Eck waren er jaren toppers op de grote fond. In 1977 won Piet v.d. Slik er nationaal Barcelona tegen 1988 duiven (van 818 liefhebbers!) en zijn ijzersterke fondhok werd daarna door de comb. Krouwel-Polmann aangekocht en het Slikkensoort zijn we later in veel topvliegers tegengekomen. Anno 2014 is Middelharnis weer ‘top of the bill‘ op de grote fond door ‘Annemarie‘ van Jan Polder met het winnen van de 1e nationaal en 2e internationaal Marseille. Een snoeiharde maar eerlijke vlucht die slechts door echte topduiven gewonnen kon worden. Wat een bezit om zo‘n duivin op het eigen hok te hebben zitten!
Ad van Gils
