Reisverslag Perpignan 2015

Dinsdag 28-07
De Nederlandse en Duitse duiven werden verzameld in Olen (België) bij de fa. Bauwens. Met twee convoyeurs zijn we ‘s middags rond de klok van 14.00 uur vanuit de afdelingsloods Geleen vertrokken naar Olen. Tegen 15.45 uur zijn we daar aangekomen samen met de vrachtwagen uit Duitsland. De duiven hebben we verzorgd en water gegeven. Omstreeks 16.00 uur arriveerde de vrachtwagen vanuit de afdelingsloods Rucphen. Ook de duiven op deze wagen hebben we toen verzorgd; water gegeven. In Olen hebben we niet gevoerd. Er was reeds gevoerd in de afdelingsloodsen Geleen en Rucphen.

Woensdag 29-07
We hebben in Olen overnacht en zijn woensdagmorgen tegen 05.00 uur vertrokken richting Perpignan. Omstreeks 11.00 uur zijn we gestopt nabij Parijs, in l‘Aire de Mar, en is het water gecontroleerd en bijgevuld. Het was ca. 20 0C. Ook hebben we daar gevoerd. Omstreeks 12.30 uur zijn we weer verder gereden naar Chateauroux. We zijn daar aangekomen tegen 17.00 uur. Aldaar is het water bijgevuld. Zelf hebben we daar gegeten en overnacht. In Chateauroux was de temperatuur 23 0C. Er stond een lichte zuidwesten wind. De luiken hebben we open gezet om de duiven verse lucht te geven.

Donderdag 30-07
's Morgens om 04.50 uur zijn we vertrokken uit Chateauroux. Om ca. 08.30 uur hebben we gestopt nabij Cahors / Montauban. Aldaar hebben we vers water gegeven. Er was echter nog voldoende water in de drinkbakjes. We hebben de drinkbakjes schoongemaakt en nieuw water gevuld. We zijn in Perpignan aangekomen omstreeks 12.50 uur; Argelès sur Mer / Lena om precies te zijn, een wijk van Perpignan. De duiven hebben opnieuw vers water gekregen en de duiven zijn gevoerd.Het weer was in eerste instantie goed; ca. 25 0C, maar wel bewolkt. De deuren en luiken van de vrachtwagenopleggers zijn open gezet ter verkoeling van de duiven. ‘s Avonds is het gaan regenen en onweren. Het is afgekoeld tot 17 0C.

Vrijdag 31-07
Vrijdagmorgen zijn we rond de klok van 05.00 uur opgestaan om alle voorbereidingen voor een "vroege" lossing mogelijk te maken. De temperatuur was goed, een graad of 20 0C en een licht briesje. We waren gereed 06.15 uur om te kunnen lossen. De zon was nog niet op; het schemerde en het zicht was goed. We hebben gewacht tot de zon opkwam en hebben toen om 07.00 uur gelost. De duiven waren goed en snel weg en uit het zicht; een geslaagde lossing.

Omstreeks 08.00 uur zijn we uit Perpignan vertrokken. Onderweg terug zijn we nog gestopt in Cahors, Chateauroux en Etampes. Onderweg is het niet extreem warm geweest, ca. 20 tot 25 0C met een lichte oost-noordoosten wind. Op zaterdag (01/08) om ongeveer 16.00 uur hebben we de loods in Geleen weer bereikt. Om 17.00 uur waren terug thuis.

Met vriendelijke groet,
Hein van der Heijden en Mustafa

Jac van den Bosch, Hengstdijk
Wint groots nationaal Perpignan met zijn ‘Anouk‘

Op voorhand kon men inschatten dat Perpignan voor onze duiven geen vlucht men relatief hoge snelheden zou worden. Er werd op vrijdagmorgen om 7 uur gelost bij windstil weer en een bewolkte hemel. De duiven kregen al snel te maken met een oostelijke wind die meer noordelijk uit noordoostelijke richting ging waaien. Aan de westkant van het lossingsgebied was er een grote onweerszone boven de Pyreneeën waarvan de Perpignangangers juist geen last gehad zullen hebben. Gezien de windrichting leek een koers westelijk van het Centraal Massief het meest voor de hand te liggen. Maar wat is wijsheid vooraf als er nog geen duif is gemeld en men niets van de eerste aankomsten weet? Perpignan en Narbonne liggen in elkaars verlengde waarbij de vliegafstanden zo‘n 60 km van elkaar verschillen. In Perpignan kwamen 15.937 duiven aan de start en Nederland had met 5589 duiven de grootste deelname. België bracht 5271 duiven in en Frankrijk 3862 stuks. De organisatie van de vlucht Belgische Verstandhouding heeft de minimumafstand om te mogen deelnemen op 725 km gesteld. De eerste meldingen kwamen uit de regio Haute Normandie en wel van langs de Seine tussen Rouen en Le Havre. Om 18.35 uur werd daar de eerste duif gedraaid op een afstand van 758 km. Deze duif reikte tot 1091 m.p.m. In dezelfde hoek ‘wat verder‘ klokte Jacques Vermeersch uit St. Aubin sur Quillebeuf om 18.53 uur op 782 km en zijn duif kwam tot 1096 m.p.m en dat zou later goed blijken voor het internationale goud. Later werden er nog een aantal vroege duiven geklokt in de noordpunt van Frankrijk en dan praten we over afstanden van 870 tot 900 km en meer oostelijk heeft de voorvlucht van België ook die afstanden. De snelste Belgische duif werd geklokt op de grens van West- en Oost-Vlaanderen en wel door Johan Tant uit Olsene. Hij klokte om 21.46 uur op 925 km en met 1044 m.p.m. wint hij in België en zal hij internationaal aan plaats 13 worden afgevlagd. De kortste afstanden voor Perpignan in Nederland hebben liefhebbers in Zuid-Limburg en dan praten we over 940 km maar daar mochten gezien de vroegste duiven in Frankrijk en België niet de eerste meldingen worden verwacht. Alle ogen waren voor Nederland op de voorvlucht aan de westkant gericht. Zou daar dezelfde dag nog een duif kunnen doorkomen? Dat bleek later niet mogelijk en de eerste melding van zatermorgen was een grote verrassing. Het was een duif van John van Kan die om 6.05 uur in het Zuid-Limburgse Geleen wist te klokken. En dat is toch de onvoordelige oostkant! Op 955 km wist zijn duif de kaap van 1000 m.p.m. juist niet meer te ronden en is 999 m.p.m. uit de bus gekomen. Voor de overvlucht was toen nog alle tijd om die snelheid te kloppen en al snel kwam een melding uit de voorvlucht uit de westkant en wel vanuit Zeeuws-Vlaanderen. De gekende Jac van de Bosch klokte daar om 6.12 uur en op 976 km zit hij zo‘n 21 km verder voor Perpignan en zijn duivin heeft een snelheid van 1010 m.p.m. weten te halen. Na deze twee duiven bleef het lang stil en om 7.20 en 7.30 uur vielen er andere duiven in Zeeuws-Vlaanderen. De overvlucht heeft in Zuid- en Noord-Holland waar toch ook snelle duiven mochten worden verwacht een speling van 1 uur tot ruim 2 uur als we over de kop van Noord-Holland praten op de duif Jac van de Bosch. Knappe opvolgers zijn een duif van M. Overkleeft uit ‘s Gravanzande die op 1047 km om 8.10 uur werd geklokt en een duif van de familie Hendriks uit Zuiderwoude die op 1103 km om 9.22 uur is gedraaid. Aan 967 en 956 m.p.m . winnen ze resp. de 3e en 4e prijs. Echter het goud is naar Hengstdijk en gewonnen door Jac en Lida van den Bosch.

Anouk
Achter de nationale zege van NL12-3203737 van Jac en Lida van den Bosch zit nog een heel verhaal en die nationale zege heeft lange tijd in de ‘lucht‘ gehangen. Om 4.50 uur is Jac in alle vroegte zijn hokken langs gegaan terwijl het nog donker was. Met een zaklantaarn scheen hij daarbij op alle dakken van de hokken en plots zag hij een duif zitten. Dat moest er eentje van Perpignan zijn. Met alle middelen is toen geprobeerd de duif in beweging en binnen te krijgen. Verlengde stokklen kwamen er aan te pas, duiven zijn losgelaten maar de duivin maakte maar geen aanstalten om haar bazen te gehoorzamen en over de antenne te lopen. Naar ruim een uur lukte dat uiteindelijk! De neutralisatietijd liep om 5.38 uur af en toen ze om 6.12 uur geklokt werd had ze dus 34 minuten verlet. Op veel vluchten zou dan een nationale zege verspeeld zijn maar op deze Perpignan was dat voor Jac en Lida van den Bosch gelukkig niet het geval. Maar het had ook geen 10 minuten langer mogen duren. Op deze Perpignan korfde Jac van de Bosch 83 duiven en ongeveer evenveel duivinnen als doffers. Alle duiven worden op nest gespeeld en ze worden gekoppeld met het oog op hun eerste fondvlucht en wel een maand voor inkorving daarvan. De duiven worden op weduwschap ingespeeld en gaan op jongen naar hun eerste fondvlucht. ‘Anouk‘ ging op kleine jongen naar de eerste middaglossing St. Vincent en daarop was ze de 3e duif van Jac van den Bosch. In de afdeling Zeeland won ze prijs 9 tegen 1064 duiven. Met 40 mee werden totaal 19 prijsduiven gescoord. Naar Perpignan is ze op eieren vertrokken en ze is door Jac altijd voorzichtig gespeeld omdat ze aan één van de beste vliegdoffers staat gekoppeld. Na ‘Anouk‘ werden nog vroege duiven om 7.56, 8.20, 8.31, 8.39, 8.53 en 9.17 uur geklokt en die klasseren zich allen bij de eerste 250 nationaal. Om 10.11 uur heeft hij 15 duiven en om 12 uur zijn er maar liefst 52 van de 83 thuis. Op zondagmorgen waren er nog twee achter.

De Vogel
Jac en Lida van den Bosch wonen op de camping de Vogel in het Zeeuws-Vlaamse Hengstdijk. In 1973 zijn ze hier neergestreken en gingen ze de winkel en kantine van de gemeentelijke camping uitbaten. Na verloop van tijd hebben ze de camping kunnen kopen en zijn ze begonnen met het vergroten en moderniseren van alles. Er kwam een overdekt zwembad en allerlei andere faciliteiten en op aangekochte landbouwgronden werd er uitgebreid met meer staanplaatsen en huisjes. De camping is vernoemd naar het grote binnenmeer waaraan het is gelegen. Vroeger stond Hengstdijk via deze kreek in verbinding met de Westerschelde en had het een eigen haven. Jac en Lida hebben elkaar op de camping Bosbad Hoeven leren kennen. Jac komt uit Bosschenhoofd en daar had de familie een bakkerij. Tussen Bosschenhoofd en Hoeven werd in 1957 het Bosbad Hoeven geopend en daar ging de familie v.d. Bosch op een bepaald moment de kantine en winkel uitbaten. Lida komt uit Delft en ging vroeger met ouders altijd naar Bosbad Hoeven in het weekenden en de vakanties. Nadat een overname van Bosbad Hoeven niet mogelijk bleek is de familie van den Bosch de vleugels gaan uitspreiden en streek men ook neer in Zeeuws-Vlaanderen en wel bij camping de Vogel in Hengstdijk en camping de Braakman in Hoek en op de laatste locatie streek de tweelingzus van Jac neer. De campings zijn in de loop van de jaren echte recratiecentra geworden. Sinds twee jaar heeft Jac leiding van ‘de zaak‘ overgedragen aan zijn dochter Mieke en heeft hij zich vol op de duivensport ‘gestort‘ om op de grote fond zo goed mogelijk te presteren.

Wijnacker
Het dorpje Hengstdijk kreeg in de duivensport grote bekendheid door wijlen Bertus Wijnacker die lange tijd een gerenommeerde fondspeler was. Hin speelde de internationale klassiekers al toen de deelname daarop in Nederland nog zeer klein was. In 1976 won hij de 1e nationaal Pau. Toen stonden in Nederland 307 duiven in de strijd die door 152 liefhebbers waren aangeboden. In 1983 werd door Wijnacker nationaal Perpignan gewonnen en dat was ook nog een klein concours van 362 duiven van 124 deelnemers. Tussendoor won hij ook nog de 1e en 2e prijs van Alicante in Nederland maar zulke monstervluchten worden de laatste 30 jaar niet meer vervlogen. Bertus Wijnacker woonde in het gehucht Pauluspolder dat even ten zuiden van Hengstdijk ligt en hij was daar onderwijzer op een klein lager schooltje waarbij hij ook woonde. Jac ging vroeger regelmatig bij hem langs om te letten of over duiven te praten. En als dan daar werd geopperd dat hij ook maar eens met duiven moest beginnen zei Jac:"Als ik ouder ben dan ga ik beginnen". En daar voegde Bertus Wijnacker spontaan aan toe: "Dan krijg je van mij de twee beste duiven!". Op een openbare verkoping wegens een faillissement in Noord-Holland wilde Jac een trekker met smalspoor kopen. En toevallig kwam daar ook een fraai Buitenhuishok ‘langs‘ en met een bod van 500 gulden was dat voor Jac. Een deel van flinke hok werd naar Hengstdijk verplaatst en zo kon de duivensport daar beginnen. Jac toog naar Bertus Wijnacker en zei dat hij ermee ging beginnen en of hij de twee beste duiven kon verkrijgen. Wijnacker schrok begrijpelijk van deze zet terwijl zijn vrouw hem zei dat hij dat wel beloofd had. Schoorvoetend werden betere duiven meegegeven terwijl Bertus wel bijna dagelijks op de camping bleef langskomen om alles te volgen en adviezen te geven. En ook om daar een sigaretje te roken en wat te drinken. Rond 1994 is Jac actief aan de duivensport gaan deelnemen en de basis werd mede gelegd met het soort van Jan Theelen uit Buggenum. Op zijn totale verkoop rond 1991 was Jaap van der Heijden uit Bergen een grote koper en hij ging met een aantal toppers naar Noord-Holland. In 1993 kwam Jaap van de Heijden alias ‘de Strandman‘ bij een aanslag om het leven en via een liefhebber uit Belgie die ze ook weer verkocht is Jac aan de Theelenduiven gekomen waaronder de beroemde ‘Vale Marathon‘. Echter na een aantal jaren kreeg Jac in Hengstdijk te maken met een ernstige ziekte-uitbraak en moest hij weer een nieuwe start maken.

Afkomst
De Perpignanwinnares ‘Anouk‘ is grotendels van het soort van Harry en Roger Wijnands uit Maastricht. Op hun totale verkoop kocht Jac indertijd een aantal duiven aan waaronder hun ‘Marseille‘ die anno 2015 op 18-jarige leeftijd nog steeds alles bevrucht in ‘Hengstdijk‘. De vader van ‘Anouk‘ is ook op die verkoop aangekocht en dat is de ‘Blauwe Irun‘ die in 2007 de 4e nationaal Irun vloog. De moeder van ‘Anouk‘ is van 2011 en in Hengstdijk geboren. Haar vader is een rechtstreekse Wijnands en wel de ‘Zwever‘ en die koppelde Jac aan een duivin van Florizoone (Nieuwpoort) en wel uit ‘Broer Witneus‘ maal een dochter van de ‘Witneus‘. De jaarling die dit jaar de 4e nationaal Agen wint komt trouwens ook uit dit koppel. Het ouderpaar is in Hengstdijk nog aanwezig en heeft een eigen kweekbox. Als jaarling vloog Anouk prijs van Agen en dat deed ze ook als tweejarige en daarna won ze in 2014 nog de 125e nationaal Narbonne en ze was toen de 10e duif van het hok. Zoals bekend speelt Jac van de Bosch met veel duiven en het houden van een kolonie van 250 nestkoppels bezorgt de bazen veel werk en vereist een strakke planning om alles rond te kunnen krijgen. Sinds twee jaar heeft Jac een vaste verzorger en wel Cor Walda die ook op het recreatiecentrum woont en hij komt oorspronkelijk uit Zwolle.

De nestduiven trainen één keer per dag verplicht een uur en krijgen daarna in de bak gevoerd en dat ook maar één keer per dag en wel een vaste hoeveelheid. Jac vertelde dat hij bang is dat zijn fondduiven dit jaar in het begin van de fondvluchten te karig gevoerd zijn en dat fondduiven toch ruimer gevoerd moeten worden om reserves te kunnen opbouwen. Er is begin maart gekoppeld en na 7 dagen eieren werd alles weer gescheiden. Op weduwschap zijn alle duiven in gespeeld en op de eerste jongen gaan ze naar hun eerste grote-fondvlucht. Wat betreft het inspelen van de duiven heeft het inkorflokaal Terneuzen een eigen programma die door Jac zelf wordt verzorgd en elk weekeinde kan men er korven voor Belgische vluchten van 100, 200 of 300 km (voor Zeeuw-Vlaanderen) en de Belgische vervoerder lost deze duiven een halk uur voor die van de Belgen. Jac van den Bosch levert zelf volle manden zodat zijn duiven voor een fondvlucht nooit met ‘vreemde‘ duiven in aanraking komen. Het voordeel van het opleren op de grootste vlucht is dat de duiven maar een nacht mand hebben en dat is bij nestduiven een groot voordeel.

Nieuwe ploegen
Dat de ambities in Hengstdijk groot zijn moge verder ook blijken uit het feit dat Jac dit jaar bij een zestal gekende hokken een ronde of een groter ploegje jongen heeft aangekocht. Zo klopte hij aan bij Saarloos en zoon, Ko van Dommelen, Batenburg-v.d. Merwe, Wijnands en Schurgers. De jongen van een bepaalde liefhebber zijn op één hok geplaatst en mogen daarop uitvliegen. Jac van den Bosch houdt ze gescheiden omdat als men ‘vreemde‘ duiven bij elkaar plaatst de kans op ziekten veel groter is. Deze jongen zullen puur voor de kweek dienen en voorlopig tegen hokgenoten gekoppeld worden. Op het medische vlak vertelde Jac niet veel te doen. De gebruikelijke geelkuur hebben ze gekregen en daarna verder niets. Met zoveel hokken is het bijna ondoenlijk om van elk hok een paar duiven te laten nakijken. Vroeger had Jac een dierenarts die bij hem aan huis kwam maar die is er mee gestopt. Wel heeft hij recent een professionele microscoop aangeschaft om in de toekomt zelf zaken te kunnen nakijken en controleren. Tot slot zullen we ook even de prijsreeksen per vlucht vermelden. Op Pau 8 van de 15 als prijsduif, op Agen 57 van de 214 met de jaarlingen en 35 van de 78 met de ouden, op Barcelona 8 van de 18, op St. Vincent 10 van de 30 en op Narbonne 73 van de 265 en dan een heel hoog prijspercentage op Perpignan. Echtgenote Lida staat wat betreft de duivensport helemaal achter haar man en dat is ook wel een vereiste als men op deze schaal duiven houdt. Allebei kunnen ze geweldig genieten van de aankomsten van hun fondvliegers met de vaak grote schare letters. De duivensport is voor hen een echte hobby en ontspanning ondanks het vele werk en verplichtingen die zo‘n omvangrijke kolonie met zich meebrengt. Wie dit niet met liefde en plezier kan doen kan zoiets natuurlijk ook nooit volhouden en tot succes brengen. Deze schitterende Perpignanzege is hen van harte gegund!

Ad van Gils

ZLU-NATIONAAL