Inkorven op maandag 11 juli,
lossing op vrijdag 15 juli.
Jos en Jacqueline Martens uit Stein.
Vliegploeg
Jos en Jacqueline Martens vliegen puur met weduwnaars en ze begonnen het seizoen met .32. jarige en 34 overjarige doffers.De jaarling duivinnen vlogen vooraf de dag fond vlucht
Valence en enkele afdeling vluchten ,en werden 2016 op eieren gebracht van 10 dagen voor Marseille.De over jarigen doffers die bestemd zijn voor Marseille vlogen vooraf
Agen.De weduwnaars zijn op verschillende hokken en afdelingen gehuisvest. Op het grote tuinhok zitten de jaarlingen op een grote afdeling en de ouden op drie kleinere afdelingen.
Daarnaast zitten er nog weduwnaars op een klein tuinhok en op een afdeling op zolder en die bevindt zich boven de garage/berging die aan het huis ‘vast gebouwd‘ is.En
op die afdeling zitten 5 weduwnaars en daarop behaalde ‘Andre‘ vorig seizoen zijn glansrijke zegetocht op Marseille.In de duivensport vormen Jos en Jacqueline
een echte tandem en echtgenote Jacqueline draagt een aanzienlijk steentje bij aan de verzorging van de duiven.Er zijn periodes geweest dat Jos sukkelde met zijn gezondheid en toen
was het werk van Jacqueline onontbeerlijk om de duivensport te kunnen blijven beoefenen.
De training.
Twee keer per dag trainen de weduwnaars en wel in de vroege morgen vanaf 6 uur en ‘s avonds tussen 7 en 8 uur. Met gesloten klep gebeurt dat. Na binnenkomst (twee keer
per dag) krijgen alle doffers in hun bak in een potje gevoerd en daaruit mogen ze zoveel eten als ze willen. Na een uurtje wordt wat overblijft weggenomen. Overdag gaat Jos nog een
keer bij hen langs om ze wat snoep- en/of lijnzaad te geven en een beetje met ze te ‘stoeien‘.De mengeling die wordt verstrekt is een weduwnaarsmengeling en van
verschillende merken wordt die tijdens een seizoen gevoerd. Op het medische vlak wordt al heel lang Norbert Peeters uit As/Genk geconsulteerd en naar zijn bevindingen wordt al
of niet gehandeld. Dit jaar hebben de duiven op eieren een geelkuur gekregen en verder nog niets.Van Peeters verkrijgen de duiven wel de ‘vliegvitaminen‘ en andere
producten om de gezondheid te ondersteunen of te versterken.Het spelen met duivinnen op nest stand is voor mij iets nieuws , afwachten hoe dit gaat uit pakken. De voor
bereiding is dit jaar niet optimaal , gezien de weersomstandig heden maar dit is voor iedereen gelijk .Op het moment dat ik dit schrijf, zijn onze gedachten bij de klassieker Barcelona de
vlucht der vluchten en hopende dat de duiven met goede omstandig heden kunnen gelost worden.
Verder wens ik iedereen veel succes en plezier aan onze sport
Jos en Jacqueline.
Reisverslag Marseille 2016
Na het verzamelen van de duiven voor Marseille op maandag 11 juli en het mede controleren van alle aangeleverde duiven in de verzamelloods van Brabant 2000 in Rucphen, dat
inmiddels zeer voorspoedig verloopt omdat bijna 90% van de deelnemende duiven elektronisch geconstateerd worden, sloten wij ons,
na overnacht te hebben in het beveiligde vervoercentrum van Brabant 2000, op dinsdag morgen tegen 9.00 uur aan bij het konvooi in Wolvertem bij de firma Lathouwers. De vertrektijd
richting Barcelona was gesteld op 9.00 uur. Omdat het aantal duiven iets achter bleef bij vorig jaar was er in totaliteit voor het
Internationale konvooi een wagen minder nodig. Nooit leuk omdat er dan twee mensen die er op gerekend hebben dat ze mee mogen en ook graag mee gaan teleurgesteld moeten
worden. Op maandag waren de duiven natuurlijk al van voer voorzien en werden de drinkbakken bijgevuld indien nodig. Op de
eerste stopplaats naar ruim 4 uur werden de drinkbakken bijgevuld. Na een pauze van ruim een uur vertrokken we naar onze vaste overnachtplaats voor de rit naar Marseille in Macon
waar we rond 18.30 uur arriveerde. Onmiddellijk werden de duiven weer van vers water voorzien en werden de Nederlandse
duiven gevoerd. Op de overnachtplaats gelukkig ruim de mogelijkheid om te douchen en betaalbaar te eten.Het konvooi voor Marseille bestond uit totaal 3 wagens en alle wagens
waren natuurlijk dubbel bezet. Een chauffeur en een verzorger voor de duiven. De totaal 3.318 Nederlandse duiven zaten keurig op
één wagen van de fa. Bauwens uit België, de enige duivenvervoerder die nog rieten manden kan en wil vervoeren.
Op woensdagochtend op om 7.30 uur vertrokken we volgens afspraak na de volgende verplichte stopplaats voor de chauffeurs en dat was na 4 uur rond 12.30 in de middag in Donzere.
Uiteraard de duiven weer de nodige verzorging gegeven en ons zelf opgefrist en enigszins uitgerust. Rond 14.45 uur
(temperatuur op dat moment ongeveer 24 graden) vertrok het konvooi naar Marseille. Dat ook hier de duiven weer hun volledige verzorging kregen is bijna overbodig om te vertellen.
Aankomst van het konvooi in Marseille was om 17.45 uur. Onderweg en zeker op de losplaats zelf maakte ik voor de eerste
keer kennis met een mistral. Het was echt ongelofelijk hoe hard en hoe constant het waaide. Lossen onder deze omstandigheden zou absoluut niet kunnen. Het weer in Marseille was
zomers. Temperaturen van rond de 26 graden met veel zon. Niemand van ons geloofde dat door de aanwezige
mistral een lossing op vrijdag mogelijk zou zijn maar een ervaren man van de streek voorspelde al dat het best mee kon vallen.
Op de donderdagavond op de Nationale feestdag in Frankrijk kregen we nog de verschrikkelijke berichten door van de gebeurtenissen in Nice. In wat voor wereld zijn we verzeild
geraakt dat mensen dit elkaar aan willen doen. Niet te bevatten maar ook geen moment om bij de pakken te gaan neerzitten want
dat is juist wat de schuldige willen zien. Omdat de wagens op een andere plaats geparkeerd moesten worden dan waar gelost mocht worden werden we op vrijdagochtend al om 5.15
gewekt en warempel de mistral was weg. Er stond een matige zuidwesten wind. In alle rust werden de voorbereidingen in
gang gezet voor de lossing en via Philip, de hoofdconvoyeur van Marseille, vernamen we dat de duiven om 6.45 gelost zouden gaan worden. Aldus geschiedde en de duiven vertrokken
snel over de bergen de goede kant op. Na de lossing werden de manden en de omgeving gecontroleerd en werden geen duiven
aangetroffen die de thuisreis niet konden beginnen. Om 8.15 uur op vrijdagochtend werd te thuisreis gestart en de tomtom gaf aan dat de afstand tussen Barcelona en Rucphen 1.220
km. was. Onderweg eerst prachtig weer met een matige wind. Na ruim een uur rijden nam de wind toe en verschenen er
windwaarschuwingen op de matrix borden. Een lichte mistral stak zijn kop weer op. Achteraf blijkt dat het een echte Marathonvlucht is geworden zoals de deelnemers wensen.
Ik ben blij dat ik deze reis mee heb mogen maken. Ik ben al in veel streken van Frankrijk geweest om duiven te lossen maar deze reis was met voorsprong de mooiste reis door
prachtige landschappen met talloze bergen. Rest mij niets anders dan iedereen te bedanken voor de prettige samenwerking en
in het bijzonder mijn chauffeur Patrick van den Hurk.
Christ van der Linden.
Lei Martens, Meers wint nationaal Marseille
met zijn topper ‘Miss Mistral‘
Wie de eerste meldingen van nationaal Marseille zag staan zou in verwarring gebracht kunnen zijn en gedacht kunnen hebben een oude lijst van 2015 te zien. Immers de nummer 1 en
2 van vorig jaar staan dit jaar weer op podiumplaatsen. Vorig jaar won Jos Martens uit Stein en hij begint nu met de prijzen 3
en 5 terwijl Lei Martens vorig jaar het zilver greep en nu het goud voor zich opeist. Voor Limburg is Marseille vaak een ‘gunstige‘ vlucht en dat ziet men ook aan de Limburgse animo om
op deze vlucht te korven. Op St. Vincent korfden de Limburgse liefhebbers vorige week 354 duiven op een totaal
van 3386 duiven en op deze Marseille 868 duiven op een totaal van 3320 duiven. In percentages is 10,5 % van het totaal op St. Vincent en 26,1 % op Marseille. Nu is de oostenlijn vaak
zwaarder en komen de duiven (meestal) vanuit een ‘andere‘ hoek op Nederland aangevlogen. Het weer in de
regio Marseille konden we op donderdag en vrijdag aanschouwen via de Touretappes. Beide dagen stond er een harde noordenwind die ervoor zorgde dat de Mont Ventoux op
donderdag niet helemaal beklommen werd en op vrijdag tijdens de tijdrit geen helikopters vlogen. En dat is natuurlijk uitzonderlijk. Onze
Marseilleduiven vliegen de eerste 200 km (waarschijnlijk) niet zo hoog bij tegenwind en zullen in het Rhônedal zo‘n harde tegenwind niet gehad hebben. Deze wind draagt de naam
mistral. Vanwege de harde wind dacht men dat de vlucht een dag uitgesteld zou worden maar dat was niet het geval.
Op vrijdag gingen om 6.45 uur de duiven los in het Marseille bij een matige noordenwind. De exacte lossingsplaats ligt echter zo‘n 40 km zuidoostelijk van Marseille en dicht bij de Toulon
dat ook een havenplaats is. Na de lossing zouden de (meeste) duiven direct noordwaarts moeten gaan voor de meest
ideale vlieglijn maar dan zouden ze over de Mont Ventoux moeten en dat zullen ze niet doen. Voor het Rhônedal moeten ze eerst noordwestelijk vliegen en die rivier volgen. Waarom
echter geen lossingsplaats bij Marseille zelf? De vlucht is al zwaar genoeg en dat zou meer recht doen aan de vluchtnaam!
Gelijktijdig met Marseille vlogen in Nederland de sectoren 3 en 4 een eigen vlucht op de oostlijn vanuit Orange en die gingen om 7.15 uur los.
Eerste meldingen
Toen de snelheden van de eerste meldingen op Pipa te zien waren was het gelijk duidelijk dat de duiven het zwaar hadden en nog zouden krijgen. Op 675 km klokte een Fransman om
18.13 uur aan 981 m.p.m. Een Belgische duif ging over deze snelheid en wel van Alain Dermonne die in Froidchapelle (even
noordelijk van Chimay) om 20.12 uur klokte op 792 km. Zijn weduwnaar reikte tot 984 m.p.m. De eerste Nederlandse duif werd gemeld door vader en zoon Hermans uit Voerendaal om
21.30 uur en hun duif kreeg 976 m.p.m. toegewezen. Op zo‘n 10 km meer vlucht en wel 876 km kon Lei Martens in Meers
om 21.35 uur klokken en zijn tweejarige weduwduivin realiseerde een snelheid van 981 m.p.m. en zal het (waarschijnlijk) net gaan afleggen tegen de Franse duif die precies 200 km
minder te vliegen had. Het is de NL14-1350870 die Lei Martens het nationale goud en internationale brons zal bezorgen.
Internationaal heeft ze hele beste papieren in de categorie ‘duivinnen‘ en zal het er ook weer om spannen met de Franse duif als dat ook een duivin is..
Vorig jaar had Lei Martens al de 1e int. Duivinnen met zijn ‘Elsa‘ die aan 1407 m.p.m. werd afgevlagd terwijl ‘Miss Mistral‘ het dit jaar aan 981 m.p.m doet. Vorig jaar gingen de duiven 5
minuten eerder los en kon hij zijn duivin al om 17.01 uur klokken terwijl de strijd om het
internationale goud heel nipt was daar clubgenoot en vriend Jan Martens om 16.59 uur klokte terwijl hij 300 meter verder zit. Lei Martens had vooraf hoge verwachtingen van zijn ‘Miss
Mistral‘ en men zou voor minder! Als jaarling vloog ze de 182e Agen en 524e Marseille nationaal. En dit jaar vloog
ze vooraf de 10e prov. Valence (2316 d.) en 28e nat. Agen (6897 d.) en nu dan de 1e nationaal Marseille. Over een topduif gesproken! Evenals ‘Elsa‘ zal ‘Miss Mistral‘ nu voorgoed
thuisblijven. Op Marseille korfde Lei 17 weduwduivinnen en 13 stuks waren jarige vrouwtjes. Hij klokte na
21.35 uur de volgende morgen om 6.25, 6.55, 7.33, 7.43 en 9.15 uur. Zijn 1e, 2e en 5de duif waren oude duivinnen van de vier stuks die hij in de strijd had staan. Zijn tweede duif was
de NL14-1350912 en zij zal prijs 47 nu gaan winnen en zij scoorde in 2015 al de 27e Agen en 417e Marseille en dit jaar vooraf de
686e Agen. Sinds drie jaar speelt Lei Martens ook met weduwduivinnen en hij is maar wat blij dat hij dat is gaan doen. Twee jaar geweldig succes op Marseille had hij anders moeten
missen. Lei ziet dat in Limburg de meeste fondspelers puur met weduwnaars spelen en vindt dat niet slim. De helft van de duiven
wordt zo niet gespeeld en uitgetest en kan niet op prestaties worden beoordeeld.
Prins Carnaval
Sinds 1991 is Lei Martens in Meers woonachtig nadat er op hun huidige een stek een nieuw huis voor zijn vrouw Anita en hem was gebouwd. Anita komt uit Meers en dat dorpje behoort
bij de gemeente Stein dat evenals Elsloo aan de andere kant van het Julianakanaal ligt. Meers ligt ingeklemd tussen de Maas en
dat kanaal en behoort tot de Limburgse dorpen alwaar men in 1993 en 1995 natte voeten kreeg bij de overstromingen. Lei Martens komt uit (Oud-)Geleen alwaar vader Harrie Martens
nog altijd ook de grote fond speelt. Harrie zat dit jaar zijn zoon op Agen oud nog voor met de 21e prijs nationaal. In Meers is Lei
Martens (49) zich gelijk op de grote fond gaan richten en hij is vanaf het begin veel opgetrokken met Theo Daalmans uit Elsloo die bijna even oud is en gelijke ambitie had en heeft. Heel
goed zijn ze geweest met duiven die bij Huub Nijsten in Geulle werden gehaald en Lei herinnert zich nog goed hoe ongenadig
sterk hij indertijd presteerde. Opvallend in de afstamming van ‘Miss Mistral‘ is dat twee van haar vier grootouders kinderen van de ‘Irunha‘ zijn die in 2007 nationaal Irun won bij Theo
Daalmans. En die vlucht werd dat jaar in plaats van Marseille gevlogen. In de stamboom van de
‘Irunha‘ zie we weer de nodige duiven die van Lei Martens af zijn gekomen. De grootmoeder langs vaderskant is een duivin van Lei Kurvers(-de Weerd) uit Hulsberg en heeft de naam
‘Dikke Lei‘ kregen en aan de naam af te lezen zal ze behoorlijk van lijf en leden zijn. De tweede duif op
Marseille is een volle zus van de ‘Elza‘ die vorig jaar de 2e nationaal Marseille scoorde. Zij stammen uit een doffer van Jos Martens uit Stein en een duivin van wijlen Huub van Mulken. De
laatste jaren doet Lei ook aan samenkweek met Jan Martens en worden er ook duiven geruild. Over de prestaties
van Jos (en Jacqueline) zegt Lei: ‘‘ Jos is de beste !". Het inkorflokaal in Beek is in de kop van de uitslag wel nadrukkelijk aanwezig met naast de twee Martensmannen ook Roy Abels uit
Munstergeleen, Sandra en Toon Deckers uit ook Meers en de gebr. v.d. Weerdt uit Meerssen in de nationale
top-12. Roy Abels gaat de 4e nationaal en zijn klepper won eerder dit jaar al de 3e prov. Valence. Vriend en compagnon Theo Daalmans scoort de 21e prijs nationaal Marseille en zijn
doffer vloog vorig jaar de 16e nationaal en in 2014 ook de 21e nationaal en met deze erelijst zal hij wel asduif Marseille over 3 jaar
worden. Afgelopen winterperiode was er huize Martens grote hectiek vanwege he feit dat Lei was uitgeroepen tot prins van het dorp en in januari en de eerste twee weken van februari
waren Anita en hij elke dag van huis vanwege carnaval. Wie een mooi beeld van dit prachtige prinsenpaar wenst te hebben
moet even kijken op de site van de carnavalsvereniging de Koeleköp (kikkervisjes) en wel www. cvdekoelekop.nl . Lees vooral ook even hun motto op die site waarmee ze de
‘vasteloavend‘ zijn ingegaan. Het zal dit jaar wel minder met de duiven gaan vanwege dat prinsenschap voorspelde
bepaalde mensen maar dat kan men na het pakken van de nationale zege toch moeilijk stellen.
Vliegploeg.
Op het grote vlieghok heeft Lei Martens drie afdelingen. Middenin is een kleinere afdeling alwaar de duivinnen op schapjes huizen en aan weerszijden zijn er twee afdelingen met resp.
12 en 18 bakken voor de weduwnaars maar die zijn nooit allemaal bewoond. Loodrecht op dit hok staat een andere hok met
huisvesting voor de andere weduwnaars (ouderen), jonge duiven en kwekers. Half maart is er gekoppeld en de vliegers brachten 1 of 2 jongen groot en toen de duivinnen op het punt
stonden weer te gaan leggen zijn de geslachten uit elkaar gegaan. De weduwduivinnen worden zolang mogelijk elke week
gespeeld en ze verblijven overdag in de ren voor hun verblijf. En daar zitten ze bij regen en volle zon graag want als Lei de toegang tot hun verblijf weer openzet dan maken ze
regelmatig weinig aanstalten binnen te gaan. Voor Marseille is de ploeg weduwduivinnen vijf keer ‘s avonds vanuit St. Vith (bij
Malmedy) gelapt en dan werden ze om 9 uur ‘s avonds gelost. Dit werd samen met Theo Daalmans en Jos Martens gedaan. Aan huis vond Lei de duivinnen (en ook de doffers) niet echt
goed trainen als ze ‘s avonds los gelaten werden. Een keer waren ze echt uit zicht maar toen bleken ze op het
achterliggende pas ingezaaide voetbalveld te zijn neergestreken. In de afdelingen van de weduwnaars ligt er de laatste weken stro op de vloer maar niet bij de duivinnen om onderling
paren niet te bevorderen. Tweemaal daags wordt er gepoetst en bij de duivinnen ook de vloer. Overdag als Lei als zelfstandig
tegelzetter werkzaam is dan laat echtgenote Anita de jongen binnen zodat Lei de weduwnaars voor de tweede keer kan laten trainen als hij van zijn werk thuiskomt. Een apart ploegje
losse jarige doffers heeft Lei een ren zitten en deze speelde hij op de ochtendlossing Bergerac en die kwamen verrassend sterk
af. In Meers wordt puur in kwaliteit geloofd en om die te ontdekken moet men duiven spelen stelt Lei. Op de ZLU-vluchten moet Limburg intussen tegen de ‘massa‘ van de westkant
opboksen terwijl het daar ook meer en meer met kwaliteit gepaard gaat. En dan wordt het kwaad kersen eten voor
Limburg zeker ook omdat aan de westkant ook de duivinnen op nest of als weduwduivin gespeeld worden. Lei vertelde ‘Miss Mistral‘ niet te gaan verkopen omdat hij zelf een fondstam
wenst op te bouwen en dan is zo‘n topper onmisbaar. Lei is een realistische vent die begrijpt dat het in de
duivensport niet elke week hosanna kan zijn en zo had hij zelf op Barcelona geen prijs met drie mee. Op die vlucht zet hij niet zijn betere duiven omdat hij denkt dat voor die vlucht men
toch een ‘apart‘ en ander slag fondduiven moet hebben. Volgens echtgenote Anita kan Lei wel flink minder goed
humeurig zijn als hij slecht gepakt heeft maar dat zal ook eigen zijn aan iemand die meedoet om te winnen.
Eigen lokaal
Voor medische zaken wendt Lei Martens zich tot dierenarts Vincent Schroeder die in Kerkrade en Bilzen praktijk houdt. In april laat Lei bij hem zijn duiven onderzoeken en al naar gelang
de uitslag wordt er niets of iets gedaan. Soms steekt Lei zijn duiven een geelpilletje op als hij de zaak niet vertrouwt. Op een
keer had hij ook kwekers meegenomen om te laten onderzoeken en die bleken ook vrij van het geel terwijl die vijf jaar daartegen niet meer gekuurd waren. Voor de luchtwegen wordt
er door hem sowieso niets gedaan. Lei geeft zijn duiven voer van Beijers en dat haalt hij bij Jo Simons in Ransdaal en alleen als
de vliegers niet goed luisteren wordt er krapper gevoerd. De jongen worden op de nalijn gespeeld en moeten zich als jaarling bewijzen. Hij heeft zo‘n 55 jongen voor zich zelf gekweekt.
Een flinke ploeg was hij kwijt aan geschonken bonnen en dat dacht hij goed te kunnen opvangen als hij op nest zou
gaan spelen zoals eerst het plan was. Lei is lid van een fusievereniging in Meers zelf die haar eigen onderkomen bij de voetbalclub Havantia heeft in een gebouw die door de liefhebbers
zelf verbouwd is. De club heeft zo‘n 35 spelende leden en op alle fronten heeft men leden die weten uit te blinken.
In het kleine Meers is nog een tweede kleinere duivenclub terwijl in het grote Stein nog maar één kleine club over is. Lei Martens vertelde het ideaal te vinden dat de club een eigen
lokaal heeft alwaar men een fles pils voor 85 eurocent kan aanbieden. Op het erf in Meers komen altijd de nodige
mensen letten op de grote fond en een vaste ‘gast‘ is Martin Driessen die ook de duiven verzorgt als het gezin Martens op vakantie gaat. Ook heeft hij mede de hokken vertimmerd en
dat gebeurde met de vader en schoonvader van Lei terwijl de baas zelf op vakantie was. Over vakantie gesproken
de oudste dochter van Lei en Anita en Robin was ten tijde van Marseillezelf op vakantie aan de Côte d‘Azur met haar vriend en andere vrienden. Ze verbleven in Cannes en waren op
woensdag in Nice alwaar op donderdagavond die verschrikkingen zijn gebeurd. U zult begrijpen dat het thuisfront flink
in spanning heeft gezeten toen men van de doden en gewonden in Nice hoorde maar die nationale feestdag brachten ze in Cannes zelf door. Een avond later was er die bomvroege duif
op internationaal Marseille en voor de nationale zege moest tot de volgende ochtend gewacht worden totdat de overvlucht de
981 m.p.m. niet meer kon overtreffen. Jelle Jellema en Kees Droog zijn tegenwoordig de blikvangers van de overvlucht en zitten op deze Marseille weer aan de kop. Echter op ‘Miss
Mistral‘ stond op Marseille 2016 geen maat!
Ad van Gils
