Reisverslag PAU 2016
Maandag 13-06
Op maandagavond ben ik met de ophaaldienst vanuit de afdelingsloods Limburg in Geleen meegereden naar de afdelingsloods van Brabant 2000 in Rucphen. In Rucphen zijn alle
Nederlandse duiven verzameld en gecontroleerd met het nieuwe WCS systeem. Ook de Duitse duiven zijn hier aangekomen. In Rucphen hebben we de duiven, nadat ze in de
vrachtauto‘s geladen waren, watergegeven en gevoerd.
Dinsdag 14-06
Met twee vrachtwagens zijn we dinsdagmiddag vanuit de afdelingsloods Rucphen om ca. 16.00 uur vertrokken naar Olen (B). Omstreeks 17.30 uur zijn we die avond nog vertrokken
naar Pau.Via Brussel/Antwerpen reden we richting Frankrijk. Nabij Parijs is het water gecontroleerd en bijgevuld, omstreeks 21.00 uur. Het weer was slecht. Niet al te warm, 18 0C en
veel regen.
We zijn rond 21.45 uur weer verder gereden.
Woensdag 15-06
Ca. 2.00 uur ‘s nachts hebben we Chateauroux bereikt. ‘s Morgens hebben we de duiven gevoerd en vers water gegeven. Zelf hebben we daar ook ontbijt gegeten. Om
12.00 uur zijn we vertrokken uit Chateauroux met de bedoeling om ‘s avonds in Pau aan te kunnen komen. Om ca. 17.00 uur hebben we nog een tussenstop gemaakt. Het is
niet warmer geweest dan een graad of 20 en veel regen onderweg. We zijn aangekomen in Pau omstreeks 20.30 uur. De duiven hebben opnieuw vers water gekregen, nadat we de
drinkbakken hadden schoongemaakt. Ook hebben we toen gevoerd.
Donderdag, vrijdag en zaterdag
3 dagen achter elkaar heel wisselvallig weer geweest in Pau. Regen en opklaringen wisselde zich af. Warm was het ook niet. Het is niet warmer dan 18, 20 0C geweest. Alle dagen zijn
we naar de meteo geweest met de Belgische inrichter om de weersverwachtingen voor de vluchtlijn te kunnen bekijken. De vooruitzichten waren telkens “knudde". Ook in
overleg met het thuisfront is besloten tot zondag te wachten; de vooruitzichten voor het weer waren dan het beste.De duiven hebben we telkens gevoerd omstreeks 17.00 uur. Het
water hebben we continu in de gaten gehouden en zo nodig bijgevuld of ververst.
Zondag 19-06
De zon kwam omstreeks 07.10 op; het was echter bewolkt. Er werd besloten de duiven te lossen, nadat de lucht was opgeklaard. We hebben om 8.20 uur. De lossing is geweest bij een
temperatuur van ongeveer 16 0C, met zuidwesten wind op de losplaats. Het was licht bewolkt.
Maandag 20-06
Maandag zijn we rond 14.15 uur aangekomen in Olen(B), Mickel is ons daar komen halen. Rond 16.00 uur ben ik thuis aangekomen.
Het totale konvooi heeft bestaan uit 3 vrachtwagencombinaties;
1 wagen Belgische, Franse, Engelse en Luxemburgse duiven
½ wagen Duitse duiven
1½ wagens Nederlandse duiven
Met vriendelijke groet,
Jörg Emmerich
Recorddeelname voor Nederland met 3.784 duiven op Pau.
Afgelopen dinsdagmorgen werd in Rucphen het WCS voor het eerst beproefd op de gechipte duiven die voor Pau waren ingezet.
Op een totaal van 3.784 duiven was 13.3 % of te wel 505 duiven niet voorzien
van een chipring. Deze duiven worden duiven handmatig geklokt.
De 505 gummiringen duiven waren in 2 uur tijd verwerkt door een ploeg van 6 man.
De overige 3.279 werden over de antenne gehaald zonder noemenswaardige problemen.
Het labelen van de manden is volgens de loodsmedewerkers
in Rucphen vlekkeloos door de inzetlokalen gedaan..
Voor de 3.279 WCS duiven is door 2 ploegen van 2 man 5 uur aan tijd besteed. Het systeem werkte naar behoren.De volgende opmerking kwam naar voren en deze zal tijdig
worden opgelost. Omdat de 2 “pannen" in één omvangkooi gebruikt worden is het zeer wenselijk dat het geluidssignaal van beide pannen niet hetzelfde is.
Dus op Agen/Bordeaux horen we geen dezelde “piepjes “meer. Jammer is het dat het werkelijk over de “pan" halen van de chipringen (te) lang duurt.
Met dank aan Maike Quaden voor de foto‘s en de aangeleverde tekst door Christ van der Linden.
Bestuur ZLU.
Kees Droog uit Andijk
Nationaal en Internationaal winnaar Pau ZLU.
De internationale wedvlucht vanuit Pau kende dit jaar een nieuw record en in dit zowel in de nationale als internationale deelname. Nationaal waren dit er 351 en internationaal
liefst 869 duiven meer dan
verleden jaar. Nationaal stonden er nu 3.784 en Internationaal 9.932 duiven ingetekend.
Helaas had het slechte weer in heel Europa het duivenwekend weer in haar greep. Er moest dan ook twee keer uitgesteld worden. Op zondag morgen 19 juni waren de
omstandigheden en vooruitzichten beter en kon er
om 8.20 uur onder goede condities worden gelost. Er stond een kalme wind uit de westelijke hoek. Later die dag zou deze draaien naar Zuid-West. In Frankrijk arriveerde de eerste duif
bij Gerard en Zoon Ledoux
uit Rollet, even boven Parijs. Hun duif had de 734 km afgelegd met een snelheid van 1149 m/min. In België opende Petteau Choquet uit Havinnes de meldingen om 21.14 op 862 km.
Het meeste van de gemelde
duiven zat duidelijk aan de westkant. Vreemd met een kalme westelijke wind op de vluchtlijn. De draaiende wind zal de westelijk gelegen liefhebbers later voordeel geboden hebben
Zondag avond hadden in
Nederland 30 hun hok bereikt. Ook in de nachtelijke uurtjes van zondag op maandag arriveerden er duiven op diverse plaatsen. Het was toch wachten tot de maandag morgen om
uiteindelijk de overwinnaar te zien
verschijnen in de kop van Noord Holland. En dit bij niemand minder dan de nationale winnaar van Barcelona 2015, n.l. Kees Droog uit Andijk aan het IJsselmeer. Kees klokte zijn
winnende duivin, welke de
toepasselijke naam kreeg van “Queen of the Night", om 4.24.19 op een afstand van 1127,502 km. Dit gaf een winnende snelheid van 1282,71 m/min. Goed voor de nationale en
internationale overwinning.
Kees had 11 doffers en 10 duivinnen mee en weet er 9 in de prijzen te pakken. Het waren veelal de duivinnen welke zich melden. Kloktijden om 4.24 – 7.16 – 8.11 – 8.56 – 9.06 –
9.16 – 9.49 – 10-13 en 10.47 uur.
“Queen of the Night" de winnares
De nationale/internationale winnares draagt ringnummer Nl13-1112226. Ze kreeg de naam “Queen of the Night". Kees was om 4 uur opgestaan. Het was er zwaar bewolkt en er viel
wat motregen. Toen hij
buiten kwam zag hij op het rennetje een duif zitten en dat was wel even schrikken. Het was nog goed donker. Hij had nog even de tijd eer de neutralisatietijd verstreken was en
ervaring had hem geleerd heel
voorzichtig te doen om de duif in het donker niet te laten schrikken. Heel kalm en rustig plaatste hij een duif in de ren. Toen ze deze waarde kwam ze snel binnen liep. Kees had zijn
groep voor Pau op nest
gebracht en allen zaten op de dag dat ze de mand ingingen te broeden op eitjes van ca. 13 dagen. De vader is de kras doffer met de naam “Ad Rem" en
ringnummer Nl11-1606308. Hij is
afkomstig van clubgenoot Fre de Boer uit Boverkarspel. Hij stamt uit de “Gouden 10" welke in 2010 o.a. de 1e Nat. Cahors en 7e Nat. Bordeaux won. Hij zat
gekoppeld tegen een
duivin van Nico Volkers uit Bergen (“Dalton"x “Tramp"). “Ad Rem" is vader van o.a. de 6e Nat. Pau ‘15 en nu vader 1e Nat. en Int. Pau 2016.
De moeder is een donkerkras duivin afkomstig van Jelle Jellema uit Steggerda uit diens “Hellas", welke o.a. een 4e Nat. Limoges ‘08 en
7e Nat. Bergerac
‘06 op zijn palmares heeft staan. (Uit “Snip" x “Saffier") “Hellas"zat gekoppeld tegen een dochter van de stamdoffer “Zwart Goud" Op de palmares van
“Queen of the Night" staan o.a. een 115e en 189e Chateaudun en 133e Sablis (Afd. 6) als voorbereiding op de ZLU vluchten. In 2015 vloog
ze de 1179e Nat.
Perpignan (5589 d) om nu zowel Nationaal als Internationaal Pau ZLU te winnen tegen 3.784 resp. 9.932 d.
Bloembollen broeierij.
Kees, momenteel 53 jaar werkt samen met zijn echtgenote Annelies in hun tulpenbroeierij op het erf van zijn ouderlijke huis in Andijk, gelegen aan het IJsselmeer. Toen hij 12 was
kwam hij in aanraking met de
duivensport via de vader van een vriend. Het boeide hem meteen en liet hem daarna niet meer los. Al snel zaten er duiven bij zijn ouders thuis. Toen hij een eigen huis betrok ging hij er
meteen verder met de
duivensport. Hoofdzakelijk op de programmavluchten en was al snel de kampioen van de Fondclub Noord-Holland. Toen hij eenmaal een Bergerac meespeelde voor het generale
kampioenschap en er vroeg op speelde, was
hij gewonnen voor de fond. Aanvankelijk de middaglossingen. In 1996 kwam hij terug op zijn roots en nam er het bedrijf van zijn ouders over, de broeierij van tulpenbollen. Hier bouwde
hij samen met een
duivenmaat in 2011 een nieuw en eenvoudige maar doelmatig hok. In de beginjaren bezat hij een soortgelijk hok en vloog er hard op. Hij paste nu weer hetzelfde principe toe. Het hok
voor de vliegduiven heeft 7
afdelingen van elk twaalf bakken. Diepte van het 2 meter 40 met lessenaars dak met golfplaten en staat gericht naar het zuiden. Binnen een naar boven schuin oplopend plafond en dit
tot de helft van de diepte
van het hok. Aan de voorzijde eveneens een strookje dicht. Verder open en ook onder de golven van het dak aan de voor en achterzijde open. Aan de achterzijde een schuine plank om
inregenen te voorkomen. En het
hok voldeed meteen. Diverse afdelingen zijn voorzien van een rennetje. De duiven waarmee hij op de fond startte kwamen in eerste instantie uit een doffer welke stamde uit twee
duiven van Wim Muller welke
gekoppeld stond tegen een duivin van het soort van Wanrooy. Hieruit kweekte hij een hele serie teletekst vliegers. D.m.v. inteelt heeft hij dit soort een beetje bewaard om door zijn
duiven heen te kruisen. Er
werden daarnaast verder duiven aangeschaft bij o.a. Theo Streefkerk (Ameide), Gebr. Bruggeman (Assendelft), Cees van der Laan en Cor Schermer (beiden uit Castricum), Bennie en
Loes Homma (Balk), Jan Roelofs
(Alkmaar), Jelle Jellema (Steggerda) en Fre de Boer (Bovenkarspel). De laatste aanwinst is een kleinkind uit de “New Laureaat" van Batenburg/Pipa. In 2014 besloot hij dan te gaan
vliegen op de ZLU
vluchten en dit al meteen met veel succes. Getuige zijn o.a. zijn 1e Nationaal Barcelona en diverse keren in de top tien van een ZLU vlucht. De duiven van Cees van der
Laan, Jelle Jellema en Fre de
Boer vormen een beetje de basis van zijn fondkolonie.
Uitsluitend nestspel.
Kees heeft 21 kweekkoppels en vliegt met 48 koppels oude duiven. Deze speelt hij alleen op de ZLU vluchten. Veelal zijn dit er twee gezien hij vliegt op een van de verste afstanden. De
duiven welke Barcelona
vliegen gaan afhankelijk van de zwaarte slechts eenmaal mee. Daarnaast zitten er 24 koppels jaarlingen. Deze vliegen allen enkel mee op Agen ZLU. Alle duiven worden op diverse
neststanden gespeeld. Als
opleiding vliegen alle duiven een aantal programma vluchten, liefst tot 600 km en de jaarlingen zelfs twee keer tot 600 km. Doch dit jaar is er wegens het slechte weer, het afgelasten
en terugrijden van de
duiven naar kortere afstanden maar weinig van voorbereiding tot de grote vluchten terecht gekomen. Zo had de groep welke naar Pau ging slecht als verste afstand een vlucht van 410
km gevlogen. Kees was bang
dat het niet voldoende zou zijn om goed te vliegen op Pau. Maar nu blijkt het dat het ook zonder de nodige voorbereiding kon op deze nationale Pau. Soms gaan de duiven op
woensdag ook nog week mee voor een
lapvluchtje vanuit Hank, verzorgt door Ewout van der Weijden uit Hoorn. Het tulpenbollen broeibedrijf vergt vele uurtjes van Kees en daardoor moet hij de verzorging van zijn duiven
beperken tot het hoognodige.
Dus is er voor een simpele en eenvoudige verzorging gekozen. In de vliegperiode krijgen de duiven volle bak Variamax van Mariman. Voor de vlucht geeft hij als toemaat enkele dagen
een mix van vetrijke
producten zoals pinda‘s. Tovo en snoep. Bij thuiskomst geeft hij graag van de emmer van Patagoon. Niet dagelijks want ze zouden het alleen maar gaan eten. Grit staat er altijd tot hun
beschikking.
In aller eenvoud
Medisch is het al even eenvoudig. Voor het begin van het seizoen gaat hij met een aantal duiven naar dierenarts Venema in Putten voor een complete controle. Als er niets wordt
gevonden, wordt er ook niet
verstrekt en ook niet preventief gewerkt. Alleen een kuur tegen het geel op eitjes en in het vliegseizoen alleen iets als Kees het echt nodig acht. Hij is niet in om de duiven medicijnen te
verstrekken als het
niet direct noodzakelijk is. In de verzorging- en trainingstijd kijkt hij niet op een uurtje en zeker in de winterdag niet als de broeierij van de tulpenbollen zijn hoogtij viert en vele uren
gedraaid moeten
worden in het bedrijf. In de vroege ochtend gaan alle oude duiven er verplicht uit en de klep gaat dan dicht. Kees laat ze dan hun gang gaan want verplicht trainen lukt niet zo goed.
Daarna gaan de jongen los
en aansluitend de jaarlingen. Zijn de jaarlingen weer binnen dan gaat de klep van de oude duiven weer open en zijn ze vrij voor de dag de rest van de dag om in en uit te vliegen. Dat
het op die wijze ook kan
en goed gaat bewijzen zijn prestaties na zijn start in 2014 op de ZLU vluchten wel.
De top van de uitslag, daar gaat het om.
Zo won hij in 2015 de volgende top 100 plaatsen in de vluchten van de nationale ZLU: 6e Pau (3433 d) – 71e Agen (6638 oude d.) en 15 prijzen v.d. 30 d. –
1e en 89e Barcelona (
5163 d) en 6 prijzen van de 13 d. – St. Vincent 8e en 20e (3714 d) en 9 prijzen v.d. 20 d. – 78e Narbonne (5338 d) en 10 prijzen v.d. 14 d. –
9e,
18e, 35e en 40e Marseille (5589 d) en 11 prijzen v.d. 25 d. In 2015 en 2016 op rij een 1e Nationaal en zelfs een keer een
1e Internationaal winnen is geen
sinecure. Bij het opmaken van deze reportage was er die avond inmanden voor Agen ZLU en heeft Kees er een flinke ploeg van 30 ouden en max 42 jaarlingen zitten gereed. Wellicht
weer een topuitslag?. Als alles
mee zit zal hij er zeker weer staan. Met het winnen van een nationale en zelf internationale overwinning kun je echt van de duivensport genieten en dat doet Kees dan ook zeker met
volle teugen. Met dergelijke
uitslagen kun je zeker verknocht raken aan de duiven en de duivensport.
Marcel Görtzen
