Agen/Bordeaux( jarige ) , inkorven op maandag 20 juni.
Lossing op vrijdag 24 juni.
Beste sportvrienden,
Het was dit jaar aanvankelijk de bedoeling om mijn gehele vliegploeg op nest te spelen, maar door een behoorlijk overtal aan doffers, heb ik besloten om de duiven weer op
weduwschap klaar te stomen voor de vluchten met morgenlossing. Het is de bedoeling om dit jaar aan Agen ZLU deel te nemen met een ploeg hoofdzakelijk bestaande uit jaarling en 2-
jaarse duivinnen. De 2-jaarse hebben vorig jaar ook Agen en Marseille gevlogen op weduwschap. De jaarlingduivinnen werden in hun geboortejaar een vijftal keer gespeeld tot 250 km.
Dit jaar worden ze zo vaak mogelijk gespeeld. In het begin van het seizoen op eitjes en later op een jong. Dit jong brengen ze samen met hun partner groot. De koppeling vond plaats
half Maart. Toen de duivinnen voor de 2e maal hebben gelegd, werden na enkele dagen broeden de eieren weggenomen. Hierbij wordt niet gekeken op de duur van het broeden, dit
varieert .Vanaf dit moment zit de boel op weduwschap. De jaarling duivinnen vliegen dit weekend ( 4 en 5 Juni ) Lorris, dit is een dikke 400 km. De 2-jaarse vliegen in hetzelfde weekend
Valence, dit is ongeveer 670 km.
Prestaties op Valence als volgt, 10 – 49 – 135 – 179 – 271 – 338 – en 569. De duiven zijn eind Mei gecontroleerd door dr. Schroeder, en er werd niks gevonden wat betreft wormen,
coccidiose of trichomonen.
Ze zullen dus dit betreffende weekend vliegen zonder medicatie gehad te hebben tot nu toe in 2016.
Na dit weekend worden ze nogmaals gecontroleerd, wordt er dan wel iets aangetroffen, dan zullen er in samenspraak met dr. Schroeder maatregelen genomen worden. De duivinnen
trainen alleen in de avonduren, het liefst een vol uur. Indien nodig wordt de vlag gehanteerd. Als me de trainingsarbeid van de dames niet bevalt, zal ik niet schromen om ze in de mand
te steken. Ze worden dan weggebracht, zover, dat ze een uur moeten vliegen om thuis te geraken. Naar windrichting wordt dan niet gekeken, ze zullen zelf hun weg moeten zoeken.
Om ervoor zorg te dragen dat de dames niet onderling gaan paren worden ze overdag opgesloten in een open ren voor hun afdeling, naar het weer kijk ik dan niet. Het spel met
duivinnen op weduwschap is behoorlijk arbeidsintensief, maar als de kwaliteit er is, en de forme op het juiste moment aanwezig, kan men er veel plezier aan beleven. Of dat dit jaar
weer het geval zal zijn weten we over enkele weken.
Iedereen veel succes, en vooral plezier, gewenst het komende fondseizoen!
Lei Martens, Meers -ELsloo.
Reisverslag Bordeaux (Agen) 2016
Dinsdag 21-06
In de nacht van maandag op dinsdag en dinsdag overdag zijn de duiven in de afdelingsloodsen Rucphen en Geleen verzameld en gecontroleerd. In beide afdelingsloodsen zijn de duiven
‘s morgens gevoerd en hebben ze water gekregen. In de middag, ca. 14.30 uur zijn de duiven vanuit Geleen vervoerd en verzameld in Olen (B) gezamenlijk met de Duitse
duiven.De vrachtwagens vanuit de afdelingsloods Rucphen waren om ca. 16.45 uur ook in Olen (B) gearriveerd.
Woensdag 22-06
We zijn omstreeks 5.15 uur vertrokken richting Agen. Via Brussel/Antwerpen zijn we richting de Franse grens gereden. Nabij Ressons hebben we omstreeks 9.30 uur een tussenstop
gemaakt om de duiven water te geven. Het was niet al te warm onderweg, ca. 18 0C. Chateauroux hebben we tegen 16.15 uur bereikt. Aldaar vers watergegeven en de duiven
gevoerd. Zelf hebben we daar ook gegeten en overnacht.
Donderdag 23-06
Om 8.00 uur zijn we weer vertrokken. Om ongeveer 12.00 uur hebben we een tussenstop gemaakt in en de duiven water gegeven. Het weer was redelijk; bewolkt maar geen regen,
ca. 25 0C. Om ca. 12.45 uur zijn we weer verder gereden. We zijn in Agen aangekomen om ongeveer 14.30 uur. De drinkbakjes waren zo goed als leeg. We hebben de drinkbakjes
schoongemaakt en nieuw water gevuld. Later, die middag tegen 17.00 uur, hebben we gevoerd. De deuren en luiken van de vrachtwagenopleggers zijn aan de schaduwkant opengezet
ter verkoeling van de duiven. Die middag hebben we het water regelmatig gecontroleerd en bijgevuld. In Agen was het warm, ca. 30 0C.
Vrijdag en zaterdag
2 dagen achter elkaar bleek de vluchtlijn niet goed genoeg om te kunnen lossen. In Agen was het echter stralend, warm weer met ca. 33 0C.In overleg met de Belgische inrichter en het
thuisfront is besloten tot zondag te wachten met lossen. De duiven hebben we elke dag gevoerd om 17.00 uur. Het water hebben we continu in de gaten gehouden en zo nodig
bijgevuld of ververst.
Zondag 26-06
Er werd besloten de duiven te lossen om 6.50 uur. De lossing is geweest bij een temperatuur van ongeveer 22 0C, met westen wind. Het was helder weer met een blauwe lucht.
Na het lossen hebben we de boel opgeruimd en de losplaats schoon achtergelaten. Omstreeks 09.00 uur zijn we uit Agen weer vertrokken.Maandagmiddag zijn we weer thuis
aangekomen. De samenwerking onderweg en op de losplaats was goed te noemen. Ook de goede zorgen van onze Franse correspondent ter plaatse welke voor ons avondeten zorgde
op de losplaats.
Het totale convooi heeft bestaan uit 7 vrachtwagencombinaties;
3½ wagen Nederlandse duiven
½ wagen Duitse duiven
1 wagen Belgische duiven
2 wagens Franse, Engelse en Luxemburgse duiven
Met vriendelijke groet,
Toon Verkooijen (afd. Rucphen)
Albert van Dongen (afd. Rucphen)
Mustafa Samsam (afd. Geleen)
Bjorn Montulet (afd. Geleen)
Geert Schmitz uit Simpelveld
Wint 1e Nationaal Agen ZLU Jaarlingen.
De duiven van Agen (Bordeaux) moesten net als de duiven van de onlangs vervlogen wedvlucht Pau weer enkele dagen extra in de manden verblijven. De slechte
weersomstandigheden noopten de lossing commissie ertoe de manden gesloten te houden. Op de losplaats en vluchtlijn was het op vrijdag en
zaterdag niet pluis. Zondag morgen was het weer beter en kon het verlossende signaal gegeven worden om de duiven te lossen om 6.50 uur. Er was goed zicht op de losplaats en
goede vooruitzichten op de vluchtlijn. Er stond een kalme wind uit de West-Noord-West hoek. Verleden jaar vlogen er alleen
Nederlandse en Duitse duiven in het internationale ZLU concours. Nu is alles weer herenigd en kennen we weer een internationaal concours zoals het ooit ontstaan en bedoeld was.In
het Nederlandse jaarlingen concours stonden 4.679 duiven ingetekend, wat er toch nog ca. 400 minder waren dan verleden jaar.
Debet is wellicht het slecht voorseizoen. De eerste en verwachte melding kwam vanuit de oostkant en wel uit het Zuid Duitse Altheim, gelegen ten oosten van Saarbrücken. Hier werd
de eerste jaarling gemeld door Rutz en Zoon en wel om 17.04 op een afstand van 752 km. De oostkant van de vluchtlijn
had mede door de noord- westelijke wind een voordeel. En dit gold ook voor de Nederlandse liefhebbers.
Geert Schmitz uit het Zuid Limburgse Simpelveld had voor deze wedvlucht Agen (Bordeaux) 3 oude duiven en 27 jaarlingen ingemand. Hij was nog niet op de hoogte van een eerste
melding. Van zijn duivenvrienden, de Gebr. Maassen uit Ubachsberg, die overigens in 2014 de 1e Nat. Narbonne ZLU
wonnen met een duif voor de helft van het soort van Geert Schmitz, kreeg hij te horen dat er in Zuid Duitsland even na de klok van 17 uur een jaarling gemeld was. Dat zou voor Geert
dan nog iets meer dan een uur wachten worden om vroeg te zitten. Om 18.15 uur gebeurde het dan. Een jaarling viel plots op
de klep. Nadat alle gegevens waren gemeld aan de meldpost, verscheen er op de ZLU meldsite zijn naam. Zijn jaarling had de afstand van 841 km afgelegd met een snelheid van 1227
m/min. Het duurde een half uur eer er een tweede melding bijkwam uit het naburige Landgraaf en wel gedaan door de
combinatie v.d. Bosch-Grolleman. Toen braken er spannende uurtjes aan, want liefhebbers in de achtervlucht zouden voor een verrassing kunnen zorgen. Verder klokte Geert zijn drie
oude duiven om 19.06 – 1937 en 1951 dus een 100% score.
De jaarlingen melden zich als volgt. 18.15 – 19.24 – 19.51 – 20.20 – 20.41 – 21.00 – 21.02 – 21.26 – - 21.35 - 21.49 – 22.12 en de volgende morgen nog drie tot 6.46 uur.
Uiteindelijk werd het toch de nationale overwinning en kon er op de Huls gefeest worden.
„Peet“
“Peet" de winnaar, een blauwe jaarling doffer is rechtstreeks van het hok Wijnands en Zoon uit Maastricht. Hij kreeg de naam “Peet", genoemd naar een onlangs overleden schoonbroer
van Geert. De winnaar draagt het ringnummer NL15-1105557. Roger Wijnands had Geert
geadviseerd hem uit te testen op de vluchten en dit met groot succes. Zijn vader is de “688" van ‘10 en deze vloog o.a. een 97e Nat. Bordeaux (4447 d),
17e Nat. Agen (5910 d), 40e Nat. Marseille (2916 d) etc. Moeder is het “741" van
‘12 en zij vloog de 508 Nat. Agen in ‘13 (4.386 d). Zie verder de afstamming. In zijn opleiding tot en met de wedvlucht Valence was hij goed naar huis gekomen en nu liet hij zien dat hij
uit het goede hout gesneden is. 1e Nat en (onder voorbehoud) 2e Int. Agen
Jaarlingen. Zie verder de stamkaart.
Bijhuis van Wijnands en Zoon duiven
De 54 jarige Geert Schmitz die samen met zijn zoon Sydney een aannemersbedrijf runt werd in 1994 duivenliefhebber. Voorheen vond hij zijn hobby in allerlei soorten vogels. Toen hij in
1994 op zijn huidige woonstek Op de Huls neerstreek bouwde hij zijn eerste duivenhokje en kreeg duiven van zijn oom Helmud
Schmitz uit het naburige dorp Eys. Geert had een voorkeur voor het spel op de fondvluchten en toen hij in 1996 met enkele duiven aan deze vluchten deelnam won hij al een
23e Nat. Dax. Hij wou nog beter en ging op zoek naar een hok waar de goede fondduiven zaten. Deze vond hij bij Harry en
Roger Wijnands uit Maastricht. Dit was in 1999 en sindsdien zijn er al heel wat duiven uit het beste van Wijnands en Zoon naar de Huls gekomen. De bijgehaalde duiven werden deels
op het kweekhok geplaatst en deels werden ze getest op de vluchten. Men mag gerust zeggen dat Geert een bijhok is van vader
en zoon Wijnands. Geen duif van een nader hok is er sindsdien bijgekomen. Ook dit jaar kwamen er weer een tiental uit Maastricht. Bij de aanschaf van de Wijnands duiven ging het
meteen crescendo. In de navolgende jaren wist Geert zich al vele malen te onderscheiden op de ZLU vluchten. Zo won hij naast de
vele kopprijzen al een o.a. 2e Nat. en 2e Intern. Perpignan ‘02, 4e Nat. Bordeaux ‘10,
1e Nat. Bordeaux ‘11, 4e en 7e
Nat. St. Vincent ‘14, 8e Nat. Narbonne ‘07 enz. En nu de 1e Nat. en 2e Int. Agen Jaarlingen.
Hokken, spel en verzorging
Op het ruime erf achter de woning staat een tuinhok met 7 afdelingen voor de weduwnaars. Hier staan de ramen, welke voorzien zijn van draad, dag en nacht open. Ook het plafond is
open en de ligging van de hokken laat dit soort verluchting toe. Haaks hierop staat een grote ren met afdelingen voor de
kweekduiven, jonge duiven en weduwduivinnen. Ook hier staan de ramen steeds open. Hij bezit 20 kweekkoppels en vliegt enkel de ZLU vluchten met 74 doffers op weduwschap. De
jonge duiven, zo‘n 120 in getale, worden niet geleerd of gespeeld. Als ze goed gezond zijn trekken ze er soms voor uren
tussenuit en dit is volgens Geert voldoende om ervaring op te doen en te leren naar huis te komen. Het jaar dat hij de jonge duiven wel opleerde op de navluchten gaf geen duidelijk
verschil aan als jaarling t.o.v. de niet opgeleerde jonge duiven. Als jaarling worden ze eenmaal weggebracht (ca. 10 km) en vliegen
daarna mee op de programmavluchten. Naar het weer wordt uiteraard wel gekeken. Ze gaan als het kan wekelijks mee tot ca. 600 km en gaan na 10 dagen rust mee naar Agen. Voor
de twijfelaars is er eventueel een tweede ZLU vlucht, b.v. Narbonne. De oude duiven vliegen twee keer mee op de z.g.
midweekse vluchten en gaan dan in de week van een midweekse vlucht ook weer mee op een programma vlucht van dat weekend. Daarna alleen nog mee op enkele programma
vluchten tot ca. 600 km. Ook voor hen twee weken rust voor het grote werk begint. De kweek- en vliegduiven worden begin maart
gekoppeld. Soms zit er tussen de koppeling van de kweek- en vliegduiven twee weken verschil. 94 koppels samen zetten vergt nogal wat tijd, daarom een pauze. De kweekduiven
brengen twee ronden groot voor eigen spel en van de volgende rondes zijn de jongen voor bonnen e.d. De vliegduiven brengen allen
een koppel jongen groot. Dit vindt Geert belangrijk voor de duiven en vooral de jaarlingen. Ze leren hun partnes en territorium hierdoor beter kennen. Tegen de tijd dat de jongen groot
zijn begint het opleren van de vliegduiven. Als ze dan van een vlucht thuiskomen, vinden ze alleen de duivin welke dan ‘s
avonds wordt weggenomen. Daarna zitten de doffers op weduwschap. Trainen doen ze dan twee maal daags vrij. ‘s Morgens om 6 uur en in de namiddag rond 17.00. De kleppen staan
open en ze kunnen dan vrij in en uit vliegen. Geert hanteert in de vliegperiode één mix van voer welke
bestaat uit de sportmengeling Champion van Versele Laga en hier voegt hij een (groeten) blik P40 en twee blikken Zoontjens toe. Van deze mix krijgen ze elke dag volle bak. ‘s Avonds
worden de restanten van de morgenvoeding weggenomen en gaat er nieuwe mix in de bakken.
Grit is altijd ter beschikking in potjes. Verder krijgen ze ook een supplement in de vorm van een bak allerhande, zoals Boni M van Boskamp en/of de Multimineralen van DHP. Dit enkele
keren per week. Daarnaast twee keer per week ook een potje eivoer. Geert mand het liefst een hele afdeling in op een vlucht. Zo
worden de overigen doffers zo min mogelijk gestoord. Op de dag van inmanden krijgen deze doffers hun duivin voor een aantal uurtjes en gooit Geert er stro bij. In de voerbak krijgen
ze dan snoepzaad. Bij thuiskomst voegt Geert een dag lang Belgasol toe in het water en de duiven mogen eventueel tot de
volgende dag samenblijven. In de opleidingsperiode krijgen de duiven na de vlucht een verplicht bad met zout en azijn in het water. Een hele klus. De dag erna staat er een bad op het
grasveld en veelal zit de hele bende en snel in. Gaan ze er graag in dan is dit een volgens Geert een goede indicatie voor de
volgende vlucht. Elke dag worden de hokken gepoetst.
Naast de verplichte enting geeft Geert een geelkuur van ca. 7 dagen als de duiven op eitjes zitten te broeden. Dit herhaald hij als de jonge duiven gespeend zijn. Dan is de kuur
drie dagen. Hiervoor gebruikt hij diverse producten van de dierenarts. Afhankelijk van het verblijf in de manden en de thuiskomst
van de duiven wil hij soms nog eens een dag iets tegen het geel geven. Kwestie van gevoel en hoe de vlucht is verlopen. Voor de luchtweg problemen geeft hij een product van dr.
Peeters. Een tiental dagen voor een grote vlucht krijgen de duiven van een afdeling welke mee gaan drie dagen een ornithose
product, dan twee dagen een vitamine preparaat en twee dagen Belgasol. Bij het inmanden een Vitaboli pil. Het kan ook zijn dat hij het ornithose product niet geeft en alleen de
vitaminen en Belgasol. Kwestie van observeren en goed inschatten om iets te doen. Sinds enkele jaren krijgt hij hulp bij de verzorging
van de duiven van zijn overbuurjongen Jacques Baggen. Deze vloog in het verleden met wijlen zijn vader. Nu helpt hij Geert en dit is voor Geert welkom. Vooral bij de jonge duiven,
welke los gaan na de ochtend training van de weduwnaars en vrij zijn in doen en laten. Soms tot genoegen van ‘mister
kromsnavel‘. Rond het middaguur roept Jacques de jonge duiven weer binnen en verzorgt hij ze. ‘s Avonds helpt hij ook mee en vult de potjes van de weduwnaars.
Tenslotte
Voor Geert is dit lastige seizoen al gekleurd met een gouden plak. Dan is duivensport op zijn mooist. Zeker als je een nationale klassieker wint met een internationale uitstraling. Een
nieuwe uitdaging zit weer in de mand voor Barcelona. Hier gaat hij de strijd aan met 19 stuks. Geert proficiat.
Marcel Görtzen