WEDVLUCHT AGEN (BORDEAUX) JAARLINGEN (vluchtcode Z93)
______________________________________________
Inmanden : maandag 25 juni
Los : vrijdag 29 juni
Internationaal georganiseerd door: LES AMIS DU BORDEAUX TÉLÉVIÉ
GPS Coördinaten: Noord + 441104.0 Oost + 003828.0
Bordeaux oude is zowel internationaal en nationaal alleen voor oude duiven. Oude en jaarlingen op één poulebrief is niet toegestaan. Alle
duiven nemen zonder verdere kosten deel aan de internationale wedstrijd..De vrachtkosten bedragen € 3,35 per duif. Internationale uitslag € 3,00 en is
niet verplicht. Op deze wedvlucht is geen dubbeling duivinnen.
Extra ereprijzen:
- De eerste 25 duiven van de uitslag
- Snelste twee eerst getekenden (1 prijs)
- Snelste drie eerst getekenden (1 prijs)
- Prijswinnaar met de verste afstand, prijs behaald per tiental (1 prijs)
De ZLU stelt 2 horloges ter beschikking aan het meerjarig asduif kampioenschap over 3 en 4 jaar. Een liefhebber kan met de zelfde duif maar een horloge winnen.
Door de internationale inrichter worden drie geldprijzen beschikbaar gesteld voor:
- 1e internationaal € 150,00
- 2e internationaal € 100,00
- 3e internationaal € 50,00
Voor de snelste duif van het gehele konvooi, oude en jaarlingen, stelt de internationale inrichten € 150,00 beschikbaar. De prijzen dienen zelf te worden
afgehaald.
Reisverslag Agen (Beaumont de Lomagne) 29 juni 2018.
Op maandag 25 juni werden de duiven voor Agen in het gehele land bij 20 verschillende NIC opgehaald door één wagen van Afdeling 4 Limburg en
vier wagens van Afdeling 2 Brabant 2000. Daarnaast zijn er nog bijna 20 NIC die wel zelf inkorven voor de ZLU vluchten en dan hun duiven aanleveren bij een
naburig NIC waar de ophaalroute langskomt. Op deze manier werden totaal 10.530 duiven verzameld. Gelukkig zijn er nog maar 440 duiven ingekorfd op de
traditionele manier met gummiring en dat is 4,2 %. Deze duiven krijgen een tweede gummiring om en een vleugelmerk. De overige 10.090 duiven (95,8%) hebben
een chip aan hun poot en deze chip wordt gebruikt om alle duiven in de verzamelloodsen in Geleen of Rucphen in te lezen. Op een volkomen veilige manier is voor
alle prijswinnende duiven achteraf te zien of de duif in de verzamelloodsen aanwezig zijn geweest en dus op transport zijn gesteld naar de losplaats. Het is hiervoor
niet nodig de ringnummers af te lezen. De chip (ring) over een speciale inkorfantenne is het enige wat moet gebeuren. Na elke volle mand (18 duiven per mand in
dit geval) wordt aan het bestand het mandnummer toegevoegd aan het bestand om te weten welke duif in welke mand zit. Al deze werkzaamheden zijn normaal
gesproken afgerond op de dag na inkorving rond het middaguur. Op hetzelfde moment worden de wagens geladen.
Voor u is het ook goed om te weten dat alle duiven direct na het ophalen uitgeladen worden en dat na het uitladen van de manden de duiven constant drinken
krijgen. Op de dag van de controles wordt er uiteraard ook mais gevoerd. Al met al inmiddels een waterdichte routine klus die met plezier en overgave gedaan wordt
een groot aantal vrijwilligers.
Na gewaakt te hebben bij de duiven in de nacht van dinsdag op woensdag vertrokken we (Toon Verkooijen, Albert van Dongen, Patrick van den Hurk en
ondergetekende) op woensdagochtend 27 juni om 5.00 uur in de ochtend in twee wagens van Bauwens Transport uit België die als zowat de enige wagens
nog rieten manden kan vervoeren.
Het eerste verzamelpunt voor alle acht wagens van het konvooi was Ressons vlak voor Parijs. Vervolgens de eerste dag nog na ongeveer 4 uur rijden Salbris en
vervolgens Chateauroux waar overnacht werd. Op elke tussenstop worden de drinkbakken gecontroleerd en bijgevuld waar nodig. In Chateauroux worden alle
drinkbakken geheel zuivergemaakt en voorzien van vers water. Rond 16.00 uur werd aan de duiven mais gevoerd. Het restant van de reis naar Agen startte om 6:00
uur op donderdag ochtend 28 juni vanuit Chateauroux. Na i.v.m. de rijtijden nog een verplichte stop na ongeveer 4 uur rijden arriveerde we vlak voor het middaguur
op de voor iedereen nieuwe losplaats in Agen ongeveer 25 kilometer verder. Helaas moet ik zeggen dat de nieuwe losplaats niet kan tippen aan de fantastische
losplaats in Agen die tot voorheen gebruikt werd. De reden van deze wijziging is meer Franse duiven de gelegenheid te geven om deel te nemen aan het
Internationale concours vanwege de vastgestelde minimum afstanden.
Op de dag van lossing op vrijdag 29 juni om 5.00 uur in de ochtend begonnen de activiteiten om de lossing voor te bereiden. De verwachting dat de lossing een
appeltje eitje zou worden was direct bij het opstaan al verdwenen. In Agen was het bewolkt en vroeg lossen was onmogelijk. Opvallend was het grote aantal
belangstellenden voor de lossing. De verantwoordelijk voor de lossing in Agen waren Jean Michel Havez namens de Franse Bond en de immer gedreven Paul
Verduyckt namens de Internationale inrichters Bordeaux Televie. De nieuwe manier van werken voor de Internationale lossingen via App berichten met smartphones
aan de verantwoordelijken per deelnemend land heeft niet alleen voordelen. Het persoonlijke contact waarbij uitgebreid overlegd kan worden over de situatie ter
plaatse en over de vlieglijn wordt gemist en vergeten wordt dat niet iedereen even handig is met de moderne communicatiemiddelen. Het oorspronkelijke plan om
vroeg te lossen was niet haalbaar door de aanwezige bewolking. Een tegenvaller maar de weersverwachtingen waren niet echt slecht. Binnen een paar uur zou de
bewolking opgelost zijn. De blauwe plekken in het wolkendek namen toe en tegen 7.30 uur werd besloten om 8.00 te gaan lossen. Ruim op tijd stond alles in
gereedheid en de misschien wel honderd belangstellenden maakte plaats voor de lossing van de duiven. Precies om 8.00 uur gaf Paul Verduyckt het lossingssignaal
en startte de thuisreis voor de bijna 25.000 duiven. Gelost met een kalme noordoosten wind beloofde het een zware kluif te worden voor de duiven en dat werd het
ook. Maar één duif lukte het om meer dan duizend meter per minuut te vliegen en dat was een Franse duif die “maar" 737 kilometer
hoefde af te leggen.
Agen 2018 is weer geschiedenis. Het was een mooie belevenis met een prima ploeg begeleiders.
Ik bedank iedereen die een bijdrage heeft gehad aan het slagen van deze Agen 2018.
Christ van der Linden
Ook dat moet gebeuren !!!!
De manden en de matten staan buiten opgesteld om na de grondige reiniging te drogen.
In 2017 zijn er 2.014 manden nodig geweest voor het transport naar de losplaats, en voor het ophalen van de duiven nog eens 2.116. Dus ruim 4.000 manden zijn
in Geleen en Rucphen tijdens het seizoen gezuiverd. De verhouding tussen Rucphen en Geleen is ca. 60% / 40 %.
Weer klaar voor de volgende vlucht !
Bij een goede verzorging behoort ook een goed transport, 16 duiven op Barcelona, de overige vluchten 18 duiven per mand. Bij hogere temperaturen is er
overleg inzake vermindering naar 17 duiven.
7 Hoog op de cabinewagen, bovenste rij leeg,
houten balkjes 4 x 4 cm tussen de manden voor de verluchting, meer is niet mogelijk.
Tijdig goed voer en vers water en een goede thuisreis kan beginnen !!
In alle rust wachten op de weg terug , op eigen kracht en inzicht naar huis,
Gut Flug, zegt de Duitser.
Dames, heren, hartelijk dank voor Uw inzet.!!!
Het Noorden des lands is nog aan het passen op de prijsduiven van Agen,
het zuiden is met de “poetsploeg “ de wagens net terug van Agen
aan het lossen en schoonmaken.
Even uitblazen bij deze hitte !!
Schoonmaken voor de volgende verzending S. Vincent !!
Opgeruimd staat netjes !!
Ad Fortuin, Strijen wint met ‘New Miss Laureaat‘ en voorsprong de
1e nationaal Agen bij de jaarlingen
Een week eerder werd over Pau al geschreven dat die onder pittige en zware omstandigheden is vervlogen en nu een week later op Agen is er nog een schepje
bovenop gedaan. Was het vorige week op Pau met 20 tot 22 graden overdag nog niet zo warm nu op Agen was dat met 25 graden Celsius of nog meer wel anders.
Voor de betere en lagere temperaturen moest er zoals gebruikelijk zo dicht mogelijk langs de kust gevlogen worden maar die bereiken de duiven pas in Noord-
Frankrijk als ze die vlieglijn aanhouden. De eerste 500 km moest er over het binnenland van Frankrijk gegaan worden. En dat is nog versterkt door het feit dat de
lossingplaats opnieuw is verplaatst en wel van Agen naar Beaumont-de- Lomagne. En dat geeft in zuidoostelijk richting een verplaatsing van meer dan 50 km. In
2010 had Frederik Leliaert uit Aardenburg op Bordeaux een afstand van 769 km en die is via 815 km voor Agen naar de huidige 840 km voor Beaumont-de-Lomagne
gegaan en de laatste plaats ligt dichterbij Montauban dan Agen. Met een minimale vliegafstand van 700 km kunnen nu ook (meer) Franse liefhebbers deelnemen die
met het eigenlijke Bordeaux niet tot 700 km kwamen. In Beaumont-de-Lomagne werden de duiven op vrijdag om 8 uur gelost terwijl er op de vlieglijn geen
‘vuiltje‘ aan de lucht was te bekennen maar op de lossingsplaats was er aanvankelijk laaghangende bewolking die al snel minder werd. Een lossing om
7 uur of nog iets vroeger is natuurlijk gunstiger om de duiven langer in lagere ochtendtemperaturen te laten vliegen.
Met de oosten- tot noordoostenwind was het vanaf minuut één werken geblazen voor de Agengangers. In totaal werden 24.850 duiven gelost en dat
is wat je mag een flink konvooi. Met 10.530 duiven bracht Nederland de hoofdmoot in gevolgd door België met 8.643 duiven, Frankrijk had 3679 duiven in de
strijd staan, Duistland 1.355 en Engeland 644 duiven. In Nederland waren 5754 ouden en 4776 jaarlingen gekorfd. Met 14 uur vliegen aan 60 km per uur zou op 840
km om 22 uur kunnen worden geklokt. De pure voorvlucht in Zeeuw-Vlaanderen en Zuid-Limburg zou dat theoretisch kunnen halen. De eerste melding kwam zoals
verwacht mocht worden uit Frankrijk en dat land neemt dit jaar voor de eerste keer (officieel) aan Agen deel. Om 20.10 uur werd de eerste Agenganger geklokt in
Aix-Nolette en dat dorp ligt in de noordwesthoek van Frankrijk. Op 737 km klokte daar Jean-Paul Balcaen zijn tweejarige doffer met veel Nederlands fondbloed in de
aderen. Hij kwam tot een snelheid van 1009 m.p.m. en anders dan op Pau bleek geen duif die later werd geklokt die snelheid te kunnen overtreffen. Jean-Paul klokte
13 minuten later zijn tweede duif en dat is nog goed voor de 3
e internationaal (oude duiven). Om 20.49 uur had hij nog een hele snelle Agenvlieger.
De eerste Belgische (jarige) duif werd om 21.19 uur geklokt door vader en zoon Vandemeulezijbroecke in Saint Léger en dat dorp ligt tussen Kortrijk en
Doornik en dicht op de grens en de Franse steden Roubaix en Lille (Rijsel). Op 777 km kwam hun rode doffer tot een snelheid van 961 m.p.m. En dat bleek later ook
goed voor de internationale zege in de categorie jaarlingen terwijl de doffer in België won van 4101 jaargenoten. De eerste vliegdag bleek klokken in
Nederland niet mogelijk, de snelste duiven haalden in de voorvlucht geen 55 km per uur. De eerste duif van het rood-wit-blauwe legioen werd om 5.46 uur geklokt in
Maastricxht bij Harry en Roger Wijnands en op 849 km kwam deze oude duif tot 915 m.p.m. Later zou dit goed blijken voor de nationale zege bij de oude duiven.
Niet veel later werd de tweede duif geklokt in Nederland en wel om 6.05 uur op een aanmerkelijke grotere afstand van 911 km. Deze constatering vond plaats op
het erf van Ad Fortuin in het Zuid-Hollandse Strijen en het was de jarige duivin NL17-1262008 die tot een snelheid van 962 m.p.m. wist komen. Hoger dan de
snelheid van de doffer van vader en zoon Vandemeulebroecke maar internationaal gelden andere (en kortere) neutralisatietijden dan nationaal. Internationaal krijgt
de duivin van Ad Fortuin een snelheid van 948 m.p.m. toegewezen en zal zij het brons grijpen na voornoemde Belgische jaarling en nog een Frans jaarling. En
‘Miss New Laureaat‘ behaalt nationaal een ware voorsprongzege. Bij de jaarlingen is het 968 m.p.m. tegen 895 m.p.m. voor een jaarling van Carlo
Dominicus uit Goes die zilver wint terwijl de oude duif van Wijnands tot 915 m.p.m. is gekomen.
Alles mee
Vorig jaar werd de nationale zege bij de jaarlingen op een ‘steenworp‘ afstand van Ad Fortuinbehaald en wel door de comb. Batenburg-v.d. Merwe in
het naburige Klaaswaal. Zij wonnen toen de prijzen 1, 5, 17 en 36 en hadden 9 duiven bij de eerste 100 en totaal 45 prijzen met 100 gekorfde jaarlingen. En in 2018
wint dus Ad Fortuin en hij mag een ‘satelliethok‘ van Hugo Batenburg genoemd worden omdat (bijna) al zijn duiven als ei van Batenburg-v.d. Merwe
komen. In Strijen worden ze onder voedsterkoppels gelegd en grootgebracht. Vorig jaar won Ad op Agen jaarlingen de prijzen 13 en 31 aan de kop en had hij met
43 jaarlingen mee totaal 11 prijsduiven. Vorige week op Pau zat Ad Fortuin trouwens ook al aan de kop en begon hij met de prijzen 20, 39 en 45 en had hij 9 van de
18 als prijsduif. Vriend en compagnon Hugo Batenburg had aan de plaatsen 9, 11, 18 en 19 vier duiven aan de pure kop met 20 van de 49 gekorfde duiven op de
uitslag. Maar op deze Agen zit Ad Hugo knap voor. Beide mannen korfden een grote ploeg jaarlingen en Ad vertrouwde 43 jarige kleppers aan de mand toen. Na
6.05 uur klokt hij verder om 8.25, 8.43, 8.58, 9.08, 9.41, 10.11, 10.24 en 10.34 uur knappe duiven. Op de meldingslijst goed voor de prijzen 15, 29, 37, 52, 99, 138,
161 en 180. De winnares verkreeg Ad van Hugo Batenbrug op een apart moment en wel toen Hugo hem vroeg om een duivin van Jelle Jellema naar Nijverdal terug
te brengen. Het koppel had twee jongen liggen en Hugo gaf ze aan Ad me en nu praten we over Koningsdag 2017.
De Jellemaduivin is van 2013 en werd gekweekt uit de ‘Orion‘ van 2001 en ‘Silvie‘ van 2009 die in 2013 de 3
e
internationale Barcelona vloog in Nijverdal. De moeder van ‘Miss New Laureaat‘ is van 2015 en zij is een dochter van ‘New Laureaat‘ en
deze klepper van 2008 was drie jaar tot op Barcelona en sloot zijn loopbaan af met de 1
e internationaal Barcelona. Hij werd gespeeld door Luc Wiels
in het Belgische Wielsbeke en daarna aangekocht door Pipa/Batenburg-v.d. Merwe. ‘New Laureaat‘ stond toen gekoppeld op een dochter van de
‘Jonge Witbuik‘ van Bas en Hugo Batenburg zelf en overgrootvader van de Agenwinnares was van 1991 en dus een zoon van de legendarische
‘Witbuik‘ van 1981 die zijn leven op het ouderlijke erf van Hugo begon. Ad Fortuin woont in het buitengebied tussen Strijen en Strijensas en dat laatst
dorp ligt aan het Hollands Diep dat de grens vormt tussen de provincies Zuid-Holland en Noord-Brabant. Op de buitenwegen op het Hoekse Waard heeft men veel
van die typische dijkwoningen die achter uitkijken over weidse land- en tuinbouwgronden. Al vanaf zijn zesde levensjaar ‘zit‘ Ad Fortuin in de
duivensport en dat begon begrijpelijk op zijn ouderlijke erf.
Op het huidige adres was lang het programmaspel het hoofddoel en met zijn zoon als jeugdlid werden waren hoofprijzen binnengesleept. Vanaf 1995 werd het vizier
puur op het spel met de jongen gericht en dat met duiven van Piet van de Merwe uit Dordrecht. Later werd Ad vooral enthousiast gemaakt voor hetl grote-fondspel
door Hugo Batenburg en Jaap van der Velden uit Zuid-Beijerland. En kwamen er ook fonduiven van die hokken en met die duiven werden al snel regelmatig pure
kopprijzen op de grote fond gevlogen met als hoogtepunt de 1
e nat. Mont de Marsan in de sector west. Eind 2012 werd er volledig op de grote fond
overgeschakeld en werd het hok aan de Kooilandsedijk een satelliethok van Batenburg-v.d. Merwe dat aan de andere kant van Strijen in het buitengebied gelegen is.
Het spel
Sedert een vijftal jaren is in Strijen alles gericht op de ZLU-vluchten. En dat betekent dat de ploeg jarige nestduiven op Agen en Narbonne wordt gespeeld, de twee
jarigen Pau, St. Vincent en Perpignan doen en de driejarigen en ouderen op Barcelona worden gekorfd. Zoveel mogelijk blijven de duiven hun bak houden alwaar ze
als jaarling worden gekoppeld. De twee afdelingen jaarlingen kunnen later wel tot één afdeling oudere vliegers worden teruggebracht. Voor het eerst
heeft Ad Fortuin dit jaar weer jongen van de eigen oudere vliegers gekweekt en die werden daarvoor nu wat eerder en wel half februari gekoppeld. Daarna worden
ze gescheiden en eerst op weduwschap gespeeld. Op Pau werden de duiven op 10 dagen broeden ingekorfd en opnieuw op eieren zullen 17 doffer en duivinnen
weer naar St. Vincent gaan en van de 18 stuks is er eentje achter en die plaats heeft een voedsterduif mogen innemen. De jaarlingen kwamen vanaf half maart
eerste op eieren en zijn daarna ook gescheiden ingevlogen. Ze zijn zo herkoppeld dat ze jongen van 3 tot 4 dagen hadden op de dag van inkorving voor Agen. Voor
Narbonne mogen ze een nieuw nestje maken althans zij van de 47 stuks die terug zijn gekomem minus ‘Miss New Laureaat‘ die niet meer in de
reismand zal komen. De vliegers zijn vooraf wekelijks met de vereniging gespeeld. Alleen niet in het weekeinde dat er gelegd moest worden en in het weekeinde
voor de inkorvingsdag. Dat weekeinde moest er naar Pipa in Knesselare worden gegaan en zijn de jaarlingen vandaar gelapt voor een vluchtje van 100 km. Ad
Fortuin heeft drie eigen kweekkoppels en acht voedsterkoppels die telkens de eieren die van Hugo Batenburg komen grootbrengen. En die komen telkens met 10 tot
16 stuks tegelijk. De laatste exemplaren zijn nu juist bekwaam. Ad Fortuin krijgt zo een ploeg van zo‘n 100 jongen bij elkaar.
Nestmaat
Frappant genoeg is Ad de nestmaat van ‘Miss New Laureaat‘ vooraf verspeeld op de zware dagfondvlucht Gien. De hele ploeg kwam naar volle
tevredenheid naar huis en slechts 1 duif werd verspeeld en laat dat nu juist de
nestbroer van de winnares zijn. Afgelopen winter heeft Ad de
vliegers wel zoveel mogelijk elk weekeinde een keer losgelaten. Dat deed hij voorgaande jaren niet maar als ze dan voor de eerste keren in maart buitenkwamen
was het verlies aan de roofvogel telkens groot en dat is dit jaar minder erg geweest. Trainen doen de duiven meestal na thuiskomst van het werk. Gescheiden
zittend gaan de duivinnen van 6 tot 7 uur los en de doffers van 7 tot 8 uur. Als ze op nest zitten dan gaat alles er verplicht tegelijk uit en mogen ze zo‘n 1,5
uur hun vleugels flink strekken. Ad Fortuin werkt als projectleider bij het bedrijf Numan& Kant dat de regel- en meettechniek verzorgt voor klimaatinstallaties in
ziekenhuizen en andere gebouwen. Dat bedrijf is in Strijen gevestigd maar het werk is over heel Nederland en ziekenhuizen staan van Maastricht tot Groningen. Op
de vraag of dat allemaal wel te combineren is en wel het duivenspel, een drukke baan en andere duivenwerk zoals voor Pipa dan is Ad Fortuin doodnuchter in zijn
antwoord: “Mensen die weinig te doen hebben hoor je vaak klagen ze dat het te druk hebben maar ik voel dat niet zo." Bij heel warm weer willen de
duiven aan huis wel minder goed trainen en dan brengt Ad ze liever een keertje zelf weg voor een vluchtje van 40 km. Hij is lid van de p.v. de Snelvliegers in Strijen
en voor de ZLU-vluchten is zijn vaste inkorfcentrum ‘Tot Weerziens‘ in Zuid-Beijerland.
Voor het vliegseizoen worden de duiven geënt tegen paramyxo en worden ze ‘geborsteld‘ voor de pokken. In maart wordt er gekuurd om de
koppen schoon te krijgen en krijgen ze een geelkuur op eieren. Bij het inkorving voor een ZLU-vlucht krijgen ze een ‘geelpilletje‘ van de Weerd
opgestoken. Als Ad twijfelt over de gezondheid van zijn duiven dan laat hij ze nakijken door Mariën als die in de buurt een spreekuur houdt. Het kan zijn dat ze
heel licht het geel hebben en dat Mariën adviseert om daartegen niets te doen maar dan neemt Ad toch liever het zekere voor het onzekere en behandelt ze.
Hij weet dat men met 100 procent gezonde duiven aan de start dient te komen en dan laat hij liever niets aan het toeval over. Op de hoge toren van Shell in
Moerdijk aan de andere kant van het Hollands Diep huist een slechtvalk en Ad weet dat die met zijn scherpe zicht de duiven in de Hoekse Waard van verre kan zien
rondvliegen en daar regelmatig zijn ‘slag‘ slaat tot grooe verdriet en ergernis van elke duivenmelker.
Ad vertelde verder het liefst met een grote ploeg op een bepaalde vlucht te spelen dan meerdere vluchten mee te doen met kleinere aantallen. De duiven moeten in
Strijen snel presteren en bewijzen uit het goede fondhout te zijn gesneden. Wie als jaarling niet presteert moet bijna altijd weg. Op Barcelona zal hij 16 duiven gaan
korven en daarbij zit een doffer van 2011 die vorig jaar 4
e beste Barcelonaduif is geworden met zijn prijzen in 2015, 2016 en 2017 behaald. Echter dat
is veruit de oudste duif die hij speelt. De winnares ‘Miss New Laureaat‘ is wel weer een nieuw bewijs dat het met vererving van de goede kwaliteiten
van haar grootvader ‘New Laureaat‘ via zonen en dochter snor lijkt zitten. Zelf moet opa een machtige duif in de hand zijn zoals mensen die hem in
handen hebben gehad zeggen maar ‘goed‘ kweken is in de duivensport vaak een heel ander en ongewis verhaal. Want anders zouden er veel meer
goede duiven moeten zijn. Immers waaruit ‘trekt‘ men de meeste jongen? Natuurlijk uit de beste duiven. ‘Miss New Laureaat‘ heeft zulke
grootouders en bewijst nu zelf dat ze aan die kan tippen! Een 1
e nationaal en 3
e internationaal Agen onder zulke omstandigheden mag
het bewijs zijn!
Ad van Gils