ZLU wedvlucht Perpignan 2019.
Inmanden: maandag 29 juli.
Los: vrijdag 02 augustus.
Internationaal georganiseerd door:
BELGISCHE VERSTANDHOUDING
Uit Pouilly sur Serre (zuidoostelijk van Saint Quentin en dichtbij Laon) kwam de eerste melding van Eric Vanacker (en die naam uitspreken met een Franse
tongval moet schitterend klinken). Hij klokte om 7.34 uur op 788 km en aan 760 m.p.m. en dat is een bescheiden 45 km per uur. In theorie moest dat in de over
vlucht wel geklopt kunnen worden Maar wat is die theorie in de praktijk waard onder zulke extreme omstandigheden. Uiteindelijk bleek 1 Franse duif sneller en vier
Belgische duiven. En was deed onze eigen Nederland? Maar liefst 9 duiven met de stempel ‘made in Holland‘ gingen rapper en maar liefst vijf
Nederlandse duiven staan internationaal op de plaatsen 1, 2, 3, 4 en 5. Oranje boven heet dat! Het was heet maar zo heet dat ook. De eerste Nederlandse melding
kwam om 9.45 uur van Jos Martens uit het (Zuid-)Limburgse Stein op 953 km. Zijn klepper kreeg een snelheid van 831 m.p.m. toegewezen (internationaal 816
m.p.m.) . Zo prettig is het dit jaar op de meldingssite van de ZLU dat men ook kan zien hoeveel duiven de betreffende liefhebber mee heeft en welke duif van de lijst
hij heeft gepakt. Jos Martens bleek zijn 1e-getekende te hebben gepakt met totaal 10 mee en men mag dus vooraf al veronderstellen dat die voordien
al meer gepresteerd heeft. Maar 953 km in Nederland is de pure voor vlucht en met een snelheid van 50 km per uur heeft men op de verre afstanden in Nederland
nog uren om die snelheid te overvleugelen. Maar zou dat onder zulke zware omstandigheden mogelijk zijn. ? Toen ik Jos Martens om 13.00 uur belde leek me zijn
overwinning al vrij zeker maar hij temperde mijn optimisme met de opmerking dat een liefhebber als Kees Droog in Andijk op 1139 km zit en dat is zo‘n 184
km verder en bijna 4 uur overvlucht. En kort na dat telefoongesprek keek ik op de ZLU-site en zag de melding van Jan Hommes en zijn zonen Nick en Rens uit het
Noord-Hollandse Akersloot. Zij klokten om 13.08 uur op 1113 km en hun duif komt tot 825 m.p.m. en dat scheelt om den drommel niet veel met de duif van Jos
Martens die met zijn reserve en terughoudendheid wel gelijk had.
De vrachtkosten bedragen € 3,70 per duif.
Rekenkosten internationaal € 0,15 per duif (verplicht KBDB)
dit bedrag is niet opgenomen in de vrachtkosten
Alle duiven nemen zonder verdere kosten deel aan de internationale wedstrijd.
Deelname met jaarlingen toegestaan in het ZLU-concours en internationale concours.
Dubbeling duivinnen: u dient een aparte poulebrief in te vullen.
- internationaal: € 0,25 per duif; uitslag in internationale uitslag.
Extra ereprijzen:
- De eerste 25 duiven van de uitslag
- Snelste twee eerst getekenden (1 prijs)
- Snelste drie eerst getekenden (1 prijs)
- Prijswinnaar met de verste afstand, prijs behaald per tiental (1 prijs)
De ZLU stelt 2 horloges ter beschikking aan het meerjarig asduif kampioenschap over 3 en 4 jaar. Een liefhebber kan met de zelfde duif
maar een horloge winnen.
De huldiging van de ZLU Top 3 in de Rodahal te Kerkrade.
De huldiging internationaal Perpignan 2018.
De extra ereprijzen worden gesponsord door:
Transport Bauwens & Zoon bvba
STEKENE en OLEN
Ereprijs voor de eerste prijswinnaar is beschikbaar gesteld door:
BELGISCHE VERSTANHOUDING
Wedvluchtverslaggeving 1
e Prijswinnaars ZLU vluchten wordt mogelijk gemaakt door:
sponsoring Top Pigeons
en ZLU.
Uitvoerige reportage van de winnaar 2019 is te vinden op de:
website van Top Pigeons,
duivensportblad De Duif,
website ZLU.
Reportage is gemaakt door Ad van Gils.
Namens bestuur ZLU,
Hub Wetzelaer, PR wedvluchten.
Perpignan Allerlei 2019.
De opstart van de werkzaamheden vanuit het afd. gebouw Brabant 2000.
Beste mensen, vandaag zijn de duiven van Perpignan gecontroleerd.
Dit zijn de resultaten:
Gummiringen
140 = (3,27%)
Chippers
4134
Totaal 4274
265 manden van 16 = 4.240
3 restmanden
= 34
Totaal 239
manden
4.274
Tijdens het melden van de duiven werd het ZLU meldsysteem geconfronteerd met een tot nu nog niet op geloste storing. Een 13 tal meldposten kreeg geen
verbinding met het meldprogramma, bij anderen verliep alles vlekkeloos. Dit leidde ertoe dat diverse kopprijzen door Annie en Piet Franssen alsnog handmatig zijn
ingebracht om een juist beeld van de kopprijzen te krijgen, maar ook dit leidde weer tot storingen of niet plaatsen.Het was voor huize Franssen
kommer en kwel. In het stille seizoen zal er een complete “APK “ worden uitgevoerd om dit probleem voor altijd ( ? ) te kunnen oplossen. Onze
excuses richting meldposten en die liefhebbers die niet op de meldingslijst verschenen.
Overnachting in Chateauroux.
Wiel Beckers met zijn trotse overwinnaar Perpignan 2019.
Controle van de voetring.
Controle formulier incl. WCS controle apparatuur.
Huldiging Perpignan winnaar in het inzetlokaal te Beek.
Wiel Beckers met Falco Ebben !
Met dank aan Mickel Roumans.
Heren van het inkorfcentrum bedankt voor de goede zorgen en tot 2020 !
Dit geldt natuurlijk voor alle ZLU “handlangers “ in den lande. Hulde en dank.
Hub Wetzelaer.
Pr. ZLU vluchten.
Combinatie Will Beckers en Fienny Willems uit Sittard
winnen Nationaal Perpignan 2019
Soms moeten organisatoren geduld hebben als een benedictijner als het gaat over het zo goed mogelijk kunnen lossen van de duiven. Dit geld in zekere zin ook voor
de duivenliefhebbers die zijn favorieten heeft ingemand en ze graag zo snel en goed mogelijk thuis ziet komen. Vooral dit jaar is het een heel moeilijk jaar geweest
voor de diverse organiserende instanties van de internationale fondvluchten om alles zo goed te laten verlopen. Bepaalde omstandigheden heeft men nu eenmaal
niet in de hand, maar men kan er wel rekening mee houden. Weersomstandigheden welke soms extreem waren noopten ook de begeleiders extra werk te steken in
het goed verzorgen van de duiven op de losplaats vooral tijdens de dagen dat de duiven moesten overstaan. Doch geduld maakte het toch mogelijk om het verloop
van de vluchten, al waren er vluchten waarbij het zwaar werd, redelijk tot goed te laten verlopen en van grote verliezen te kunnen beperken. Fondvluchten hebben
nu eenmaal een karakter van een zware vlucht, vaak bestreden onder wisselende en harde omstandigheden. Al met al mogen de organisaties terugblikken op een
geslaagd ZLU-seizoen. Het had slechter gekund. Als de winnaars en kampioenen komende winter gehuldigd worden maken de meesten alweer plannen om in het
nieuwe seizoen er weer bij te gaan horen. De laatste ZLU vlucht Perpignan, georganiseerd door de Belgische verstandhouding, moest op de losdag op vrijdag 30 juli
rekening houden met een hevige mistral in het Rhônevallei en de voorspelde regen over de gehele vluchtlijn. Het werd dus uitstellen naar zaterdag. Gelukkig
was het toen beter en op de losplaats mooi tot zeer mooi en over de vluchtlijn stond een kalme tot matige noordwestelijke tot noordoostelijke wind. Gelost kon
worden om 7.30 uur. Aan de start van internationaal Perpignan kwamen 12.739 duiven, en de drie grootse inzetters waren Nederland met 4.287 duiven, België
met 3.911 duiven en Frankrijk met 3.542 duiven. Duitsland, Verenigd Koninkrijk en Luxenburg brachten 1025 duiven in de manden. Gezien het westelijke in de wind
zou men de eerste duiven in Frankrijk meer in het midden van het land gaan verwachten, doch het aankomstbeeld bleek westelijk te liggen. De eerste melding kwam
van P. en J. Cholet uit Auvillars aan de westkust ten zuiden van Le Havre. Zij klokten om 19.48 op een afstand van 769 km en gaf een snelheid van 1041 m/min. In
Frankrijk arriveerden op de losdag een 40-tal duiven en bleef Cholet de snelste hiervan. In België arriveerde slecht een duif op zaterdag en wel bij G. & M.
Regnier in Pesche (ten oosten van losplaats Chimay). Regnier klokte om 21.39 op een afstand van 834 km en dit gaf een snelheid van 982 m/min. De volgende
ochtend klokte John Debaene uit Knesselare (tussen Gent en Brugge) om 5.41 uur op een afstand van 950 km en voor hem zou het zowel nationaal als
internationaal de overwinning betekenen aan een snelheid van 1061 m/min.
Nederland moest wachten tot de volgende ochtend. Helaas liet het meldsysteem zich van een slechte kant zien en waren de verschenen meldingen soms
verwarrend. Gelukkig kon men het verhelpen en uiteindelijk zouden Will Beckers en Fienny Willems uit Sittard nationaal gaan winnen. Zij klokten hun
“Perpignan" om 6.48 uur op een afstand van 959 km. Dit zou dan een winnende snelheid betekenen van 998 m/min. Will en Fienny hadden 12
weduwnaars mee. Will was reeds om 5.30 present want hij had op de melding site van PIPA de eerste aankomsten gevold en een kleine rekensom gaf aan dat hij
even na zessen zou moeten klokken om vroeg te zitten. Gezien zijn gezondheid had Will plaats genomen in de keuken en kon via camera‘s de kleppen van de
hokken in de gaten houden. Plots zag hij een schim naar het hok vliegen en ja hoor de “Perpignan" was present. Alleen duurde het even voor hij goed
op de meldlijst stond. Nu was het nog wachten of liefhebbers in de achtervlucht nog snellere duiven zouden klokken. Doch dit bleef uit en Will en Fienny konden
gaan genieten van een nationale overwinning. Verder klokten ze nog om 9.44 -10.09 (deze drie duiven vlogen ook prijs op Barcelona) verder om 11.23 en 11.45. Al
snel begon de telefoon te rinkelen en kwamen de eerste felicitaties kwamen al binnen. ‘s Avonds werd hij nog gehuldigd in inzetlokaal in Beek.
The “Perpignan"
Deze blauwe weduwnaar met ringnummer Nl16-1776186 zorgde voor zijn bazen een onvergetelijke dag. Ze mochten meemaken wat het betekent om een dergelijke
prestatie te behalen. Dit jaar vloog hij op Barcelona de 222
e Nat. (4.129 d) In 2018 werd hij 214
e Nat. Perpignan (3.778 d) en als
jaarling de 443
ste Nat Agen (5.930 d) en om de eerste week van Augustus te zegevieren op Perpignan tegen (4287 d) Zijn vader is “Zoon
Maximus" en werd door Will en zoon Chris aangekocht bij Chris van de Velde. “Maximus" won o.a. 8
ste Nat Dax ZLU,
107
de Nat Perpignan enz. en was 1
ste Asduif Perpignan over drie jaar in 2009. En zat gekoppeld aan “Dochter Cheeta".
“Cheeta" won o.a. 1
e Nat Barcelona ‘03 tegen 3915 d.
Moeder van de “Perpignan" is de “400" van ‘11 en is een halfzus van de “Spirit" welk o.a. een 3
e Nat
Perpignan vloog in ‘10 (5409 d) en 57
e Nat Barcelona ‘11 tegen 7.044 d). Zij stamt uit “de New Hope" van Chris van der
Velden (lijn Cheeta") welke gekoppeld stond tegen “Esprit" het kweekmoedertje van Will en Fienny. Zij stamt uit het verder vermelde soort.
Vanaf begin juli werd hij op weduwschap gezet en dit was zijn eerste vlucht hierop. Enkele uurtjes van tevoren had hij zijn duivin gekregen en het toegeworpen stro
vond hij prettig en begon aanstonds er zijn schotel mee vol te slepen.
Duivensport en fondvluchten een passie
Amper 8 jaar oud zaten er op het ouderlijke woonhuis, eigenlijk café de Zon, in Kerkrade al enkele sierduiven. Via zijn peetoom Wiel Dohmen kreeg hij de
eerste eitjes van postduiven en werd een gepassioneerd duivenmelker. Na getrouwd te zijn ging hij in de Kerkraadse wijk Terwinselen wonen en al snel stond er een
duivenhok en hier ontstond ook de voorliefde voor de fondvluchten. Doch zijn levensloop kreeg een wending en verhuisde hij naar de Sittardse wijk Overhoven. Alle
duiven die hij bezat werden in bis verkocht en de overgebleven duiven werden ondergebracht bij Fons van Ophuizen en Hub Keulers uit Heerlen. Op zijn nieuwe stek
raadde Fienny hem aan om een hokje op zolder te bouwen en er zijn overgebleven duiven onder te brengen. Inmiddels is het zolderhok vervangen door diverse
kleine hokken in de tuin. Voor de weduwnaars, max. 32 stuks, bezit hij twee hokken met samen drie afdelingen. Dan nog een hok voor een 40-tal jonge duiven en
een hok met ren voor 12 kweekkoppels. Bij de aanvang van zijn fond carrière was Will altijd gecharmeerd van de oude Steenbergse fondrassen en met name
de van der Wegen duiven. Zijn start in Sittard maakte hij met de overgebleven duiven en hierbij zaten o.a. “De Aarden Kuif" van Ko van Dommelen uit
St. Philipsland, duiven of beter gezegd eitjes gehaald bij Cees de Baat uit Steenbergen en verder bij Hans Eijerkamp en zonen uit Brummen het oude van der Wegen
soort welke Hans Eijerkamp in de 70
er jaren had aangeschaft bij Janus van de Wegen. Deze duiven waren de basis van zijn start in Sittard. Door de
loop der jaren vulde hij deze duiven aan met duiven Wiel Cramers uit Grevenbricht welke hij kocht op diens totale verkoop. Dit waren de Theelen duiven. Van der
Wegen duiven kwamen ook van Ton Meuffels uit Einighausen (Sittard). Verder nog een doffer “De Superkweker" bij Jean Hausoul uit Epen en een
dochter van de “Perpignan" van Graad Haas uit Sittard. Ook zoon Chris was al van jong af bezeten van duiven en op zijn huidige woonplaats in Lelystad
heeft hij een hok staan en ruilt vaker duiven met vader Will. Via Chris komen er afstammelingen van de beste lijnen van het soort van Chris van der Velden uit Zuid-
Beijerland) en Jelle Jellema uit Nijverdal. Will is heel voorzichtig met het inbrengen van nieuwe duiven in zijn ‘oude‘ soort.
Spel en verzorging
Will heeft op de fondvluchten steeds gevlogen met weduwnaars maar afgelopen jaar wilde hij het proberen of het ook lukte om de duiven op diverse neststanden te
spelen. Hij koppelde zijn 12 kweekkoppels en 32 speelkoppels op 1 maart en allen brachten een koppel jongen groot. Daarna werden ze gescheiden en op totaal
weduwschap ingevlogen tot met de eerste dagfond vlucht. Daarna werden ze in groepen weer gekoppeld om ze op een uitgekozen vlucht op een neststand te
hebben. Achteraf gezien was hij niet geheel tevreden over de behaalde prestaties met de op nest gespeelde duiven zoals hij had gehoopt. Barcelona was redelijk
met 5 behaalde prijzen van de 17 ingemande, maar toch… Begin juli stopte hij met het nestspel en zette de doffers op weduwschap. 12 doffers gingen mee op
Perpignan met bekend resultaat. Gezien Will al vele jaren sukkelt met zijn gezondheid en de duivenhokken moet mijden neemt Fienny de laatste jaren de honneurs
op het duivenhok waar. Twee keer daags verzorgt zij de duiven en laat ze trainen. Eenmaal daags worden de hokken gronding gereinigd door Fienny. Zonder haar
zou Will de duivensport, waar hij zo aangehecht is, niet mogelijk zijn. Will zorgt voor de administratie en planningen en overlegt samen met Fienny wat er die dag
moet worden gedaan. Van de fa. Simons en Znn ontvangt hij de diverse mengelingen (eigen merk Simons en Beyers) en mengt deze samen. Er wordt volle bak
gevoerd met dien verstande dat alles op moet. Tovo, pinda‘s en snoep- en wildzaden geven ze de laatste 10 dagen voor het inkorven. Medische gezien houdt
hij het simpel. Tijdens het broeden een geelkuur en tijdens het vliegseizoen de dag na de vlucht BS en indien nodig ook iets voor de luchtwegen. Hiervoor worden
ook de producten van Belgica de Weerd gebruikt.
Tenslotte
Will heeft maar dan 20 jaar met veel plezier en inzet voor de Limburgse liefhebbers een internetsite “Fondduiven" onder een stichting, opgericht en
onderhouden. Hierop werden de uitslagen van alle Limburgse samenspelen geplaatst. Werden er kampioenschappen ingericht en vervlogen en in de winterdag
werden de kampioenen gehuldigd. Reportages van de vluchtwinnaars en kampioenen regelmatig toegevoegd. Een site met heel veel informatie voor de liefhebbers.
Zijn gezondheid noopte hem helaas hiermee te stoppen. Het deed pijn aan zijn hart, doch kon het gelukkig overdragen aan Melanie Simons zodat zijn levenswerk
niet verloren zou gaan. Nu kan hij met zijn Fienny met meer rust en genoegen verder van de duivensport gaan genieten. De nationale overwinning op Perpignan is
er het begin van.
Will en Fienny proficiat.
Marcel Görtzen
