Pau 2019,
Op de wedvlucht Pau werden 3.781 duiven ingekorfd, deze werden verdeeld over 211 manden. Conform afspraak met de KBDB zitten
er op deze vlucht 18 duiven per mand.
De incheckwerkzaamheden inzake het WCS systeem
werden verricht in het afdelingsgebouw van afd. Limburg te Geleen.
De wagens werden 6 hoog geladen, let op de ventilatiebalkjes tussen
de manden onderling alwaar de Belgen jaloers op zijn.
Concurrentie vervalsing noemt men dit !!
De binnenkant van de opleggers nadat de duiven zijn verzorgd. Verzorgd wil zeggen nogmaals water en voer alvorens richting Pau wordt vertrokken. Ook hier
zijn de ventilatiebalkjes duidelijk zichtbaar. Het witte kastje links midden op de foto bevestigd aan de bevestigingsstanders is de registratie apparatuur die via een
WIFI signaal de ZLU verantwoordelijken rechtstreeks op de hoogte houdt inzake de temperatuur in de oplegger.
Rust, water en voer, een goede verzorging als start voor een zware opgave.
Meer dan 1.000 km. vliegen voor mijn “baasje “.
De mededeling van Mickel Roumans de ZLU verantwoordelijke te Geleen: De kop is eraf. De duiven van Pau zijn gisterenmiddag omstreeks 13.00 uur
vertrokken uit Geleen richting Pau. De werkzaamheden zijn goed verlopen, zonder grote problemen. Er waren 3.709 WCS-duiven en 72 Gummi-duiven, totaal 3.781
duiven. Het aantal gummi duiven wordt alsmaar minder, nu ca. 2% Volle manden 209, 1 rest duivinnen van 13, 1 rest doffers van 6. Totaal 211
manden onderweg,
Veel succes eenieder !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Zoals U heeft kunnen lezen is ca. 98 % van de Pau deelnemers gechipt, dit wil zeggen dat 98 % ook gecontroleerd wordt vis het WCS systeem. Na de
wedlucht als alle bestanden binnen zijn bij ZLU rekenaar Frans Huynen kan deze de match uitvoeren op alle geconstateerde duiven.
Hierboven een overzicht wat deze controle inhoudt. Het overzicht spreekt voor zich. Even terzijde, de winnaar van Pau werd gecontroleerd door Ruud Vermaat,
door een ict foutje werd geen verbinding gelegd tussen controller en ipad-beeldscherm waardoor de controle ter plaatse niet werkte. Ruud is op maandag meteen in
de auto gesprongen en de afgenomen chip-ring werd in bijzijn van PietFranssen en Frans Huynen gecontroleerd. Alles OK. Het aantal gemelde duiven op Pau was
1.144 stuks, dus 121 % van de prijsduiven werd gemeld, met dank aan de meldposten.
Combinatie Paul Baas en Richard van den Berg
uit De Kwakel (N-H) winnen zowel
Nationaal en Internationaal Pau ZLU.
Namens ZLU,
Hub Wetzelaer, PR wedvluchten.
Combinatie Paul Baas en Richard van den Berg
uit De Kwakel (N-H) winnen zowel
Nationaal en Internationaal Pau ZLU
Het internationale ZLU-programma is in het nieuwe seizoen 2019 weer van start gegaan met de Internationale klassieker Pau, ingericht door La Colombe Joyeuse te
Brussel. Het aantal ingetekende duiven uit de 6 deelnemende landen kende weer een toename en nu waren het 380 duiven meer. Het laatste decennia is de
deelname aan Pau, m.u.v. 2012 en 2014, steeds toegenomen en 2019 is weer een nieuw record bereikt van 12.119 duiven. Ook in Nederland werden er 251 duiven
meer ingetekend. Nu waren er 3.781 in de manden. Dit geeft toch duidelijk aan dat de ZLU vluchten in de lift zitten bij de internationale en Nederlandse fond
liefhebbers. Net als verleden jaar was de weersgesteldheid op vrijdag als de geplande losdag weer van dien aard dat er niet gelost kon worden. Nu was er op de
losplaats een lage bewolking met regen met daarbij een matig zicht. Dit deed de inrichters van deze eerste internationale wedvlucht besluiten om de lossing uit te
stellen naar zaterdag.
Op zaterdag was het op de losplaats al vroeg zeer mooi weer, was het haast windstil en een goed zicht. Op de vluchtlijn stond er in het zuidwestelijke deel van
Franrijk een variabel wind en zou gaande de vluchtlijn uit een noordelijke hoek komen en zwak in sterkte zijn. Aan de kust zou de wind matig zijn. Om 8.15 uur werd
het startsein gegeven. Het wachten kon beginnen en de liefhebbers zochten in de late namiddag de duivenmedia op om te zien hoe laat er in Noord-Frankrijk de
eerste duiven zouden gaan arriveren.
Even voor de klok van 20 uur meldde Nyffels Carpentier uit Ferrières en Gâtinais, noordelijk van Parijs, de eerste duif om 19.52 uur op een afstand van
731 km. Dit gaf een snelheid van 1048 m/min. De eerste duif in België werd gemeld door Michel Dubois uit Dikkenbus en wel in de neutralisatietijd om 23.40
uur op een afstand van 868 km. Snelheid 981 m/min. Uitzonderlijk waren de drie aankomsten in Groot Bretagne. De bekende fond-virtuoos Mark Gilbert uit Winkfield
Windsor (in de buurt van Londen) klokte op de losdag tussen 22.06 en 22.22 drie duiven. Snelheid eerste duif 1087 m/min. In Duitsland en Luxemburg arriveerden
geen duiven op de losdag. Het is dan altijd spannend of er in Nederland ook duiven zouden gaan vallen op de losdag dan wel in de neutralisatietijd. De eerste dag
(incl. de Belgische aankomst) arriveerden er 178 duiven. Nederlandse liefhebbers moesten de volgende dag vroeg uit de veren.
De eerste duif in Nederland meldde Jan Melaard uit het Zuid-Hollandse Ooltgensplaat. Op een afstand van 994 km klokten hij om 5.21 uur en dit zou een snelheid
geven van 1095 m/min.
Uiteindelijk waren het Paul Baas en Richard van den Berg uit het Noord-Hollandse De Kwakel die op een afstand van 1064 km hun eerste van de lijst klokten om 5.48
uur en dit zou een snelheid geven van 1138 m/min. Dit betekende zowel nationaal en internationaal de overwinning. We gaan de winnaars en hun winnende duivin
aan de lezers voorstellen.
Bij het hok gevonden
De combinatie bestaat uit de 52-jarige neven Paul Baas en de 56-jarige Richard van den Berg en beiden wonen in dezelfde straat op amper 100 meter afstand in de
Kwakel in Noord-Holland. Ze hadden afgesproken dat ze vanaf 6.30 uur zouden gaan passen op hun 6 ingezette duiven van Pau. Het waren drie doffers en drie
duivinnen, allen ingemand op eitjes van ca. 10 tot 15 dagen oud. De hokken staan op het erf van Richard en deze was om 5 uur al opgestaan om even diverse sites
te raadplegen over vroege aankomsten. Zowel in België als Nederland waren even na 5 uur enkele duiven gearriveerd en dit op een veel kortere afstand. Hij
zou dus de oude vliegduiven nog even loslaten voor een training. Toen hij bij het eerste hok aankwam zat er een duif in de spoetnik en bleek een jaarling te zijn van
een vlucht van zaterdag. Na deze te hebben binnengelaten liep hij van hieruit van achter na het hok twee waar hij een duif op de vensterbank van het lagergelegen
raam zag zitten. Nu was het even schrikken, want het was de eerste van de lijst van Pau, n.l. “Paulien". Van alles ging er door zijn hoofd. De klok was
nog niet aangesloten, de spoetnik nog toe. Kon dit echt waar zijn. De klok snel aangezet en de spoetnikklep open en gelukkig liep ze snel binnen. Aankomsttijd
5.48.18 uur. Op een afstand van 1064 km gaf dit een snelheid van 1138 m/min. Snel werd Paul gebeld die er in een mum van tijd was en via een meld-App op zijn
telefoon moest hij de duif doorgeven aan het NIC in Woerden. En meestal spelen de zenuwen dan ook een rol om alles goed te doen en op tijd te melden. Gelukkig
verliep dit ook goed en konden ze rustig gaan zitten en even alles weer op een rijtje zetten. Op de ZLU-site en de PIPA-site stonden ze vanaf toen boven aan de lijst
en hun nationale en internationale zege was een feit. Richard die onze gesprekpartner was bleef er redelijk koel onder. Hij moest het nog allemaal gaan ervaren. De
eerste telefoontjes, chats en Sms‘jes volgden al snel. Tijdens ons gesprek waren de controleurs net gearriveerd en door Paul te woord gestaan.
Is een blauwband duivin die de mand in ging op eitjes van ca 10 dagen. Haar partner “Frank" hadden ze thuisgehouden. Want, zo zegt Richard het is
een koppel welk erg op elkaar gesteld is en om “Paulien" niet te ontmoedigen om bij thuiskomst (ook in de opleiding) geen partner te vinden, wilden ze
vermeiden. “Paulien" had in 2018 al laten zien dat ze wat in haar mars had door de 26
ste Nat. Pau te vliegen tegen 3.551 d. en op Nat.
Narbonne stond ze op plaats 377 tegen 3.082 d. In 2017 ging ze twee keer mee naar een ZLU vlucht en won de 662
ste Agen Nationaal ZLU 6219
duiven en de 628
ste Nat. Narbonne 4566 duiven. Dus vijf keer mee geweest naar een ZLU vlucht en vijf prijzen om nu haar roem onsterfelijk te
maken. Zij kreeg de naam “Paulien" omdat ze al twee keer vroeg zat op
Pau en wegens neef
Paul. Zij draagt ringnummer
Nl15- 1552582. Als jong en jaarling werd ze enkel geleerd om in 2018 mee te dingen op de ZLU vluchten. Haar vader is “Hellboy" van ‘14, een
topduif zowel op de vluchten als in de kweek. Won o.a. 14
e Nat. Mont de Marsan ZLU. Diverse kinderen vlogen eveneens nationaal aan de top op de
ZLU vluchten. Haar moeder is “Blauwband Witpen 026" van ‘14 en is afkomstig van de Comb. Verweij-de Haan uit Mijdrecht, die overigens ook
twee vroege duiven melden op de 41
ste en 45
ste plaats. Richard en Paul melden nog drie duiven om 8.52 uur (15
e nat.),
11.25 uur en 11.28 uur terwijl hun 5
e duif zich even na 12-ven meldde.
Zie verder de stamkaart.
Drie lijnen op hun hok
Op hun hokken vind je in de afstamming van de meeste duiven drie doffers terug die de basis vormen van hun sterke kolonie. Als eerste
“De
Tim" van ‘09 afkomstig van het hok van Tim Hage uit Worden. “Tim" vloog o.a. de 1
e Nat Cahors S2 (5571 d).
Zijn moeder was het “Kweekmoedertje 2" van Tim Hage. Zie ook afstamming van de nationale winnares “Paulien" Dan
“De
Vino" van ‘10, gekweekt door Richard zelf (Jacobs x Wim Gerritsen) vloog o.a. 1
e Nat Cahors (15704 d) Als derde “
Mr. Bean" (Nico Volkens x eigen dagfondsoort) Hieruit sproken al heel wat topduiven. Zij vormen de rode lijnen door het hele hok. Af en
toe ruilen ze wel eens een duif of doen voorzichtig aan samenkweek om te zien of het ‘pakt‘ op deze drie lijnen. Niet altijd even makkelijk meent
Richard. In de moeder van “Paulien", afkomstig van Comb. Verweij-De Haan zit voor de helft eigen soort “Vino" en mag als geslaagd gezien
worden nietwaar? Het beste resultaat tot nu toe gaf het onderling kruisen van deze drie lijnen.
Samen vliegen sedert 2016
Zoals gezegd zijn Paul en Richard neven van elkaar en beiden zitten al vanaf hun jeugd tussen de duiven. Paul speelde jaren samen met zijn vader Theo en Richard
kreeg in 1975 zijn eerste duif van zijn oom Theo. Deze gekregen duif werd in een hokje gezet welke een Amsterdams toilet was. De vader van Richard had dit van
zijn werk meegebracht. Richard en Paul zijn nog actief in het arbeidsproces. Richard als zelfstandig ondernemer in zijn woninginrichting “Reuring in
Wonen" in De Kwakel en Paul is Supervisor Product bij Quaker Chemicals. Toen Paul in de buurt van Richard ging bouwen wilde hij soppen met de duivensport
waarop Richard hem aanbood om samen te gaan vliegen. Beiden hadden hun sporen in de sport reeds verdiend en samen zouden ze er wellicht nog een tandje bij
kunnen doen. Dit besluit namen ze in 2016 en op het ruime erf van Richard werden nog enkele hokken bijgeplaatst.
Ruimte in overvloed
Er staan nu 5 afzonderlijke vlieg- en kweekhokken. Elk hok heefteen naam, b.v. “Het Koppelmans hok" aangekocht bij liefhebber Koppelmans, het
“Pauw-hok" van liefhebber Pauw enz.
Hok 1 “het Pauw-hok" van 4 m. en er zijn twee afdelingen en op elke afdeling zitten 6 koppels vliegduiven. Hok 2 “Het Koppelmans hok"
eveneens 4 m. met twee afdelingen en aan de voorzijde een serre, zitten een 40-tal jaarlingen welke op alle neststanden enkel worden opgeleerd tot ca. 400 km.
Dan het “Kweekhok" van 7 m. waarop een afdeling jonge duiven zijn ondergebracht en op de tweede afdeling zitten de 10 kweekkoppels. Hok 4 is 7 m.
lang en met twee afdelingen. Een voor de jonge duiven en 1 afdeling met serre voor 16 koppels vliegduiven. Het laatste hok van 4 meter bestaat weer uit een
afdeling voor 9 vliegkoppels en een afdeling waarin de vliegduivinnen tijdens de scheiding in de fase van opleren zijn ondergebracht. Ook hier weer een serre voor
de hokken waarin de duiven vrij kunnen verblijven. Alle hokken worden ‘s morgens en in namiddag door beiden schoongemaakt met de krabber. ‘s
Morgens rond 6 uur begint Paul met de verzorging op het rechtste hok, terwijl Richard links begint. ‘s Avonds juist andersom en zo komen beiden dagelijks
een keer op elk hok. Kwestie van samen alles in de gaten houden op verschillende tijdstippen. Zowel ‘s morgens als ‘s avonds gaan de nestduiven los
en trainen gedurende 45 min. tot een uur met twee vlaggen in de lucht. (Een van Feyenoord en een van Ajax.
Ruim voeren in de bakken
Richard en Paul voeren hun duiven drie mengelingen van Verse Laga, n.l. Vlieg Subliem, Champion Plus en Gerry Plus en daarbij nog een zak Energy Mix. Een mix
van deze mengelingen krijgen ze dagelijks ruim in de bakken, zoveel dat de duivinnen als ze tegen de middag van het nest gaan ook nog kunnen eten. Na de
training en voor het inmanden krijgen ze nog een supplementje van pinda‘s, Tovo, hennep, witzaad, snoep. Diverse gritsoorten en piksteen staat steeds ter
beschikking. Wekelijks staat er twee keer per dag een bad klaar. Een keer voor de doffers en een keer voor de duivinnen.
Medische aspecten naar eigen inzicht
Richard en Paul zijn geen medische fanaten. Voor het seizoen laten ze enkele duiven controleren bij duivendokter Fred Stet uit Monnickendam en alleen als deze iets
constateert, wordt er ingegrepen met een probaat middel van de veearts. In het seizoen handelen ze eigenlijk naar eigen goeddunken. Dit is afhankelijk wat beiden
ervan denken. Eten en trainen ze goed, ogen ze gezond, is de mest oké e.d. Mocht het niet zo zijn dan geven ze ofwel geel-pil ofwel een orni-pil. Voor de
rest moet de duif altijd in een zondagspakje rondlopen anders…. Hun selectie is streng en ze willen werken met een groep die goed functioneert.
Gescheiden spelen en opleren
Richard en Paul koppelen zowel hun 10 kweekkoppels als ca. 32 oude vliegkoppels op 1 maart. De kweekduiven kweken alleen een jong groot, meestal voor bonnen
en vrienden en daarna nog drie ronden voor eigen gebruik. Dit jaar hebben ze voor het eerst een 20-tal jonge duiven voor zichzelf gekweekt welke ze willen opleren
op de navluchten en volgend seizoen met de ouden spelen. De vliegduiven brengen geen jongen groot en worden na ca. 14 dagen broeden gescheiden. De
duivinnen gaan dan naar de afdeling voor duivinnen in het laatste hok. Ze worden samen met de doffers op weduwschap zo‘n tien weken lang gespeeld om in
te vliegen voor de fondvluchten. Ze komen alleen samen als ze thuiskomen. Ze worden ook geklokt. Op 27 mei koppelen ze dan weer en op eitjes van enkele dagen
gaan ze naar eendagfondvlucht. Een tweede groep (25 tot 30 stuks) vliegt nog eens een tweede dagfondvlucht.
Daarna zoeken ze de duiven uit welke op een bepaalde vlucht mee gaan. Zo werden er 10 tot 15 duiven uitgezocht voor Pau ZLU en uiteindelijk werden er 6 gezet
met het bekende resultaat. Voor Agen van 29 resp. 30 juni hebben ze 15 ouden op het oog. Hoeveel ze er meegeven hangt af van stand nest, conditie, warme weer
en nog enkele zaken.
Enkele hoogtepunten vanaf 2016
Vanaf hun samenwerking in 2016 zijn ze allen maar op de ZLU vluchten gaan vliegen en waren al zeer succesvol. Ze wonnen nationaal al een:
2016 - 5
e St. Vincent ZLU (3387 d)
2017 - 8
e Perpignan ZLU (4789 d), 14
e Pau ZLU (3526 d) en 13
e Agen ZLU (6219 o.d)
2018 - 3
e Agen ZLU (5754 o.d)
2019 1
e Pau ZLU (3781 d) en 1e Internat. 12.119 d.
In 2017 - 1
e Keizer Kampioen Noord- en Zuid-Holland ZLU vluchten
Een dag om niet meer te vergeten.
Tijdens ons gesprek kon je merken dat beiden wel gedreven melkers zijn. Ze willen met hun middelen graag mee doen voor de hoogste eer en doen er dan ook alles
voor binnen hun tijd die ze vrij hebben. Toewerken naar een doel en dan werkt het ook. In een dolle bui zeiden ze wel eens bij het ontvangst nemen van een beker
voor een of andere prachtige prestatie, ze wel eens een sjerp zoude willen omslaan voor een nationale resp. internationale zege. Nu kunnen ze deze in ontvangst
gaan nemen op de komende ZLU-show in Kerkrade. Richard en Paul kunnen deze wereldprestatie memoreren in hun duivenbabbels en mediafans en telkens weer de
topprestatie van “Paulien" opnieuw beleven. Het was een leuk en open gesprek en we willen beiden dan ook bedanken voor hun medewerking. Een Ode
aan vader en oom Theo.
Richard en Paul van harte proficiat.
Marcel Görtzen
