Reisverslag ZLU AGEN 2019
De reis naar AGEN begon op woensdagochtend 05:00 uur vanuit de verzamelloods in Rucphen. De 2 wagens stonden keurig binnen. De drinkbakjes werden
gecontroleerd en nog niet één drinkbakje was leeg. De verzorgers hadden hun werk goed gedaan. Bij vertrek was de temperatuur buiten 18 graden.
Afgesproken was dat alle 8 wagens tussen 9:00 en 10:00 in Ressons (vlak voor Parijs) zouden verzamelen voor de reis naar de vaste overnachtplaats bij Routiers
L‘ÉCALE in Chateauroux. Buiten stegen de temperaturen naar ongekende hoogten en om die reden werd een extra tussenstop gemaakt in Orleans om
de duiven wederom drinken te geven. De temperatuur in Orleans was opgelopen naar 37 graden. Vanwege de verwachte hoge temperaturen was het aantal duiven
per mand al van 18 per mand teruggebracht naar 16 per mand. Rond 16:30 uur arriveerden we in Chateauroux en daar werden alle drinkbakken leeggegooid en
schoongemaakt indien nodig en weer tot de nok toe gevuld. Ook kregen de duiven daar, zoals altijd, mais gevoerd. Daarna was er tijd voor de begeleiders om voor
zich zelf te zorgen. Een frisse douche en een gevarieerde maaltijd.
Voor de nachtrust werden de drinkbakken weer bijgevuld.
Op donderdagmorgen rond 7:00 uur vertrek richting Agen met nog een tussenstop na bijna 4 uur rijden waar de drinkbakken wederom bijgevuld werden. Dat was
hard nodig bij temperaturen van 40 graden. Rond de klok van 13:00 op donderdag aankomst op de prachtige losplaats in AGEN Beaumont de Lomage. Zoals altijd
was de correspondent Jean Claude Vincent met zijn maat Jean Michel Havez aanwezig en zoals altijd waren zij prettige gastheren. Alles was beschikbaar. Vers water
voor de duiven, douches en toiletten voor de begeleiders en mogelijkheden om gezamenlijk te eten.
Niets leek een lossing op vrijdagochtend vroeg in de weg te staan en al vanaf 6:00 uur in de ochtend volop bedrijvigheid bij de wagens om de lossing voor te
bereiden. Nog even wachten op de zon en dan los. Dat viel al snel tegen. De zon bleef weg en in plaats daarvan stak er een behoorlijke wind op uit alle richtingen en
was er veel bewolking. Kortom tot zeker 11:00 geen enkele kans om te lossen. Uitstellen tot zaterdag was het enige besluit dat genomen kon worden. Ondanks de
grote hitte was het oed toeven op deze losplaats met alle mogelijke voorzieningen voor mens en duif.
De berichtgeving op de ZLU website incl. toelichting !
Nationaal / Internationaal BORDEAUX/AGEN 2019
Vrijdag 28 juni
LOSSING AGEN, uitgesteld tot morgen
In Agen heerst momenteel een entrée maritime.
Dit is koude lucht, die vanaf de zee het land binnenkomt en bewolking en sterke wind veroorzaakt. Het zicht is door de luchtvochtigheid slecht. Lossen is daarom niet
mogelijk. We hebben gewacht in de hoop iets later te kunnen lossen. De situatie verslechtert momenteel alleen maar. Het heeft doen besluiten uit te stellen tot
morgen omdat nog later lossen niet wenselijk is vanwege de hoge temperaturen elders in Frankrijk.
Vanwege de rotatie van de aarde en de Coriolis-kracht beweegt de beweging van luchtmassa's gewoonlijk van west naar oost op onze breedtegraden. Dit
is de reden waarom, in Frankrijk, maritieme inzendingen vaak afkomstig zijn van de westkust. Wanneer de zeelucht op ons land aankomt, is het vaak beladen met
vocht, wat in de zomer een daling van de temperatuur veroorzaakt. Het is ook niet ongebruikelijk dat zich wolken vormen, waardoor de zichtbaarheid
wordt verminderd.
Op zaterdagochtend hetzelfde ritueel voor de voorbereiding van de lossing en al tegen 6:30 uur kwam het verlossende sein van hoofdverantwoordelijke Paul
Verduykt. We gaan lossen om 6:45 uur. Op het moment van lossing was het windstil en 22 graden. Na het lossingssein verdwenen de duiven razend snel. Zouden de
duiven in de gaten hebben dat de weg naar huis lang was en dat de koperen ploert de gehele dag aanwezig zou zijn. De manden werden gecontroleerd, de
wagens werden gesloten en het lossingsterrein werd schoon achter gelaten. Onze gastheren werden bedankt en de lange reis naar huis werd ingezet. Op
zondagmorgen 0m 10:30 uur arriveerde we vermoeid maar voldaan in Rucphen.Mooi was het om te zien dat daar Wim Donks en Christ van der Linden met hun
ploeg al klaar stonden om de manden schoon te maken om dezelfde avond al met de wagens mee te kunnen geven bij het ophalen voor Barcelona. Rest ons niets
anders dan iedereen te bedanken die het mogelijk hebben gemaakt de duiven voor de ZLU te mogen vervoeren.
Albert van Dongen
Patrick van den Hurk
Antoon Verkooijen
Wim Maas
Gebroeders André en Eddie Holleman
uit Tienhoven aan de Lek (Utrecht)
Winnen 1e Nationaal Agen ZLU Jaarlingen
Ook op de tweede internationale wedvlucht van het ZLU-programma, n.l. Agen voor oude en jaarlingen, was het slechte weer aan de westkust van Frankrijk
spelbreker om op vrijdag te kunnen lossen. Het laatste weekend van juni was een weekend met tropisch temperaturen en op tijd lossen zou wenselijk zijn geweest.
In Agen heerste op vrijdag een entrée maritime, een koude lucht die vanaf de zee het land binnenkomt en dichte bewolking en sterke wind veroorzaakt.
Hierdoor was het zicht te slecht en verslechterde zelfs om te kunnen lossen.
Zaterdagmorgen was het in alle vroegte in Agen al mooi en helder weer. Verder werd vermeld dat de wind naar het noorden een oostenwind, 7 km/h. zou worden.
's Avonds in Noord-Frankrijk noordoostenwind, tot 9 km/h. Tussen 11.00 en 12.00 uur zou de temperatuur in Midden-Franrijk 33 graden bedragen. De grote
hitte tot 39 graden kwam daar langzaam achteraan met tussen 16.00 en 17.00 uur het maximum. De duiven werden om 6.45 uur gelost bij ca. 22 graden en een
kalme wind uit westelijke richting. Het zou geen makkie gaan worden en zeker voor de jaarlingen. Het verloop was navenant, zondagavond waren de prijzen nog niet
verdient.
De inrichters, Les Amis du Bordeaux Télévie, zagen in 2018 een flinke toename in het aantal ingemande oude en jarige duiven. Dit jaar liep
helaas de internationale deelname terug tot 22.757 duiven. Haast 9 % minder. Ook in Nederland was het aantal eveneens gedaald en bij de jarige duiven zaten er
3.976 in de mand. Dit was ca. 16% minder dan verleden jaar.
Gezien de wind werden de eerste duiven verwacht aan de westkant van Frankrijk. Bij de jaarlingen meldde de bekende fond liefhebber Michel Dubois uit Dohem in
het departement Pas de Calais, om 21.21 uur de eerste duif en wel op een afstand van 753 km. Snelheid 860 m/min. Michel Dubois won onlangs nog 1ste
en 2de Nationaal Pau in Frankrijk en stond internationaal op plaatsen 6 en 8. De eerste dag arriveerden slecht 6 duiven op hunnen hokken en
alleen in Franrijk, hierbij was één jaarling. Op zondagmorgen klokte Vergaerde-Denolf uit Jabbeke de eerste jaarling in België en wel om 6.16
uur op 825 km. Snelheid 787 m/min.
De eerste Nederlandse melding op de ZLU-site voor jaarlingen kwam op zondagmorgen uit Terheijden waar Frank Zwiers om 7.09 een jaarling had geklokt. Deze
werd gevold door een melding uit het Utrechtse Tienhoven aan de Lek. Sedert de herindeling van 1 januari 2019 is Tienhoven bij de provincie Utrecht gekomen en er
is “aan de Lek" toegevoegd om verwarring te voorkomen. In Tienhoven aan de Lek klokte de bekende fond liefhebbers en broers André en
Eddie Holleman hun eerste jaarling van de inzetlijst om 7.43 uur en dit op een afstand van 943 km. Goed voor een winnende snelheid van 831 m/min. Internationaal
stonden ze hiermee als 2de vermeld bij de jaarlingen (10.657 duiven)
Een nestpenner, “Kleine Agen", nationaal winnaar.
André en Eddie hadden voor Agen ZLU een ploeg van 18 jaarlingen, zijnde 9 koppeltjes nestduiven, en tevens 4 koppels oude duiven ook op nest ingemand.
Allen zaten te broeden op eitjes van 10 tot 16 dagen. Al vanaf ca. 5 uur waren beide broers, welke naast elkaar wonen en een gemeenschappelijk erf/groentetuin
hebben, aanwezig bij hun hok om op hun duiven te wachten. De meldingssite van de ZLU werd frequent geraadpleegd. Even na 7 uur stond er de eerste jaarling op
en deze werd gemeld door Frank Zwiers uit Terheijden, vlak bij Breda. Frank had in hetzelfde nationale inkorfcentrum in Werkendam ingemand. Even voor kwart
voor acht zagen ze plots een schim richting hok vliegen. Beiden waren verrast want ze hadden ze niet van ver zien aankomen. Alleen de laatste meters voor de
valplank was ze voor André en Eddie zichtbaar. “Der is er eentje" ging er door beiden heen. Kloktijd 7.43.37 uur. Het was gezien het verschil in
afstand met deze van Frank Zwiers de winnende duif van het nationale concours van 3.976 jaarlingen. Het was een duivinnetje met ringnummer Nl18-1098959 en
het is een zomerjong van 2018 op ‘vijf‘ oude pennen. Zij kreeg de naam “Kleine Agen" door dit fenomenale debuut. In 2018 hadden
André en Eddie hun beste kweekkoppel (Jellema Doffer en “533") weer samen gezet nadat 3 kinderen en een kleinkind op ZLU Agen jaarlingen
van dat jaar geweldig gepresteerd hadden. Ze wonnen toen 13-16-18-42 tegen 4.776 duiven. Bij het koppel piepers welke ze in die zomer nog kweekten zat ook de
winnende duivin “Kleine Agen". Ze werd in het najaar 5 keer weggebracht tot ca. 45 km en in 2019 op het vlieghok geplaatst om na haar invliegen
naar Agen ZLU te gaan. Ze behaalde voor haar eigenaren de eerste nationale overwinning binnen. Ze had de opleiding, welke alle vliegduiven dit jaar kregen, met
goed gevolg doorstaan. Op de pittige dagfondvlucht Salbris was het zelfs hun derde jaarling (prijs 345 tegen 1.825 d). De zaterdag voor het inmanden voor
Agen hadden ze nog een vluchtje van 120 km gedaan. Mede gezien haar afstamming gaf ze haar bazen zoveel vertrouwen dat ze boven aan de lijst kwam te
staan. En zie het resultaat.
Haar vader is de “Jellema Doffer" van ‘07 en deze is vader/grootvader van en serie duiven op het hok welke zich in de Nationale/NPO-top
weten te klasseren. O.a. 4
de at. St. Vincent ‘14 (3.737 d), 7
de Nat. Orange ‘15 (5.024 d), 8
ste NPO. St.
Vincent ‘12 (1.662 d) en 8
ste NPO Albi ‘12 (1.962) enz. Nu kunnen de broers er een nationale verwinning vanaf Agen ZLU aan
toevoegen. Deze fenomenale kweekdoffer verkregen de broers rechtstreeks bij Jelle Jellema (toen nog Steggerda). Stamt uit de “Haviok" x
“Mette" (lijn “Bergerac Doffer" – “Zwarte Goud")
Moeder is de krasduivin “533" van ‘12. Haar vader hebben de Gebr. Holleman gekweekt uit 2 Ko van Dommelen duiven (kleinzoon De Straaloog
Hulk X ‘t Zwartbontje Pau en De Polderman X ‘t halfzusje 1e Nat. Dax). Deze Ko van Dommelen duiven waren van voormalig clubgenoot Kees Suur. In
de winter van 2008-2009 zocht Kees Suur tijdelijk onderdak voor deze duiven en mochten de Gebr. Holleman er jongen van kweken. De moeder van de
“533" is een duivin van clubgenoten Kees Bakker en Nico Alblas. Deze duivin is rechtstreeks van het hok Jan Ouwerkerk uit Lekkerkerk en komt uit een
zoon van de ‘De 55‘ (03-455) X ‘Saartje‘ (05-104) gekoppeld aan een dochter van de ‘De 59‘ (06-859) X ‘Super
Blauwtje‘ (07-190) van Rik Ros. Het ‘Super Blauwtje‘ was over de jaren 2009 t/m 2011 bij de ZLU 1e Asduif Bordeaux/Agen (bij Rik
Ros)."
Zie verder de stamkaart.
Marathon vluchten zijn hun passie
André (54) en werkzaam in het UMC in Utrecht en Eddie (48) en werkzaam als operator in een kaaspakhuis, waren in hun jeugdjaren al bezeten van de
duiven van vader Teus. Ook hun veel te vroeg overleden broer Martien was een fervent duivenliefhebber. Jaren hebben ze samen en later ook afzonderlijk gevlogen
en met veel heel succes. Ze wisten zich in hun afdeling 7 steeds tussen de kampioenen te scharen. Sedert 2012 spelen André en Eddie samen en in 2018
kwam Eddie naast André wonen en hebben nu een gemeenschappelijk erf en tuin. Ze vliegen nu onder de naam Gebroeders Holleman. In de tuin stond
sedert 2008 het hok van 10 meter lengte en inclusief rennen 4 meter diep. Het is verdeeld in 4 afdelingen waarop in twee afdelingen voor 12 koppels oude en 12
koppels jaarlingen zijn ondergebracht. In de overige twee afdelingen zijn de 10 kweekkoppels/voedsterkoppels en een 40-tal jonge duiven ondergebracht. Het hok is
voorzien van rennen aan de voorzijde. In de rennen dienen roosters als vloer, terwijl op de vloer van het hok in de zomerdag een laagje stro ligt. In het najaar gaat
dit er weer af en wordt de krabber gehanteerd.Hun voorkeur ging steeds uit naar het spel op de marathon vluchten van de afdeling. Gezien hun baan en gezin
hebben ze in 2018 besloten enkel te gaan vliegen op de ZLU vluchten. Het fond soort waar ze al enkele jaren veel succes aan te danken hadden, werd opgebouwd
uit een duivin welke ze kregen van clubgenoot Kees Bakker. Hierin zat het soort van Hein Oostenrijk en van der Wegen. Twee zonen hieruit n.l. de “Grote
Boot" (gekruist met een Aarden doffer van Bram Boot) en de “725" (gekruist met soort van Ben Kooijman) werden mede de pijlers van hok.
In 2007 kwam de “Jellema Doffer" (toen nog Steggerda) de gelederen versterken en werd de basis van een tweede lijn. Voor verdere afstamming zie
de stamkaart van de winnares “Kleine Agen". Voor André en Eddie betekende dit het hebben van een superkweektalent. Een hele serie
kopvliegers vinden hun roots terug bij deze “Jellema doffer". Aan de basis van een derde lijn staat een duivin, de “533" welke ze zelf
kweekten uit een doffer die de Gebr. Holleman gekweekt hebben uit 2 Ko van Dommelen duiven (kleinzoon De Straaloog Hulk X ‘t Zwartbontje Pau en De
Polderman X ‘t halfzusje 1e Nat. Dax) van voormalig clubgenoot Kees Suur die tijdelijk onderdak zocht voor deze duiven. De moeder van de
“533" is een duivin van clubgenoten Kees Bakker en Nico Alblas en is rechtstreeks van Jan Ouwerkerk uit Lekkerkerk. Stamt uit een zoon van de
“De 55" X “Saartje" gekoppeld aan een dochter van de “De 59" X ‘"Super Blauwtje" van Rik Ros. Het
‘Super Blauwtje‘ was over de jaren 2009 t/m 2011 bij de ZLU 1e Asduif Bordeaux/Agen (bij Rik Ros)." Zie ook stamkaart “Kleine
Agen". Met deze drie lijnen onderling te combineren hebben ze een hok weten op te bouwen welk al vele jaren haar mannetje staat op de marathon van het
luchtruim. De laatste aanwinst kwam van de combinatie Hommes uit Akersloot waarmee ze jonge duiven ruilden nadat de combinatie met hun duivin
“Jannie" (vader een Holleman doffer, lijn Superkoppel) in 2018 de 1
ste Periqueux won in Sect.1 (4.257 d) – 6
e Nat.
(13.348 d).
Voorbereiding Agen ploeg
André en Eddie koppelden hun kweekduiven op 28 februari en deze brengen dan twee of drie ronden groot. Van hun beste kweekkoppels leggen ze ook wel
een koppel eitjes onder een kweekkoppel welk dan als voedsterkoppel wordt gebruikt. De 24 vliegkoppels werden op 30 april gekoppeld en mochten een tiental
dagen broeden. Hierna werden ze gescheiden en kregen op weduwschap hun opleiding voor de marathon vluchten. Dit waren dan een tiental vluchten tot de eerste
dagfondvlucht toe. In deze periode zien de duiven elkaar niet voor ze de mand in gaan en na thuiskomst mogen ze een uurtje samen. Na de dagfondvlucht werden
ze opnieuw gekoppeld om ze op de ZLU vluchten Pau en Agen in te kunnen manden op eitjes van enkele tot ca. 16 dagen. De oude duiven gaan veelal twee keer
mee op een ZLU vlucht, terwijl de jaarlingen meestal nog naar Narbonne gaan. Alles is afhankelijk van het verloop van het seizoen.
Gezien André en Eddie beiden werkzaam zijn en ook tijd aan hun gezin willen besteden trainen de duiven éénmaal daags. Gezien Eddie
tevens in een ploegendienst meedraait is er geen vast tijdstip voor deze training. Is er tijd dan worden de doffers en duivinnen afzonderlijk losgelaten. Mocht het niet
uitkomen dan vliegen ze ‘s avonds samen en gaat er een vlag de lucht in.
De broers mengen in het vliegseizoen een kweek- en vliegmengeling van de fa. Matador en Beyers samen. Hiervan krijgen de nestduiven dagelijks voldoende in een
potje in hun nestbak. Ze zien graag dat alles opgegeten wordt. De laatste dagen voor ze naar een vlucht gaan geven ze nog een kleine hoeveelheid energierijk voer
toe. Ook een kleine hoeveelheid Tovo, pinda‘s voegen ze erbij.
Medische gezien houden beide broers het simpel. Ze geloven meer in de kwaliteit van de duiven dan in een potje medicijnen. In de winterperiode tot einde mei werd
er buiten de verplichte enting in het geheel niets van medicatie verstrekt. Einde mei gingen ze naar Belgica De Weerd voor een onderzoek om zeker te zijn dat ze
een goede en gezonde start zouden nemen. Voor het inmanden krijgen alle duiven een geelpil opgestoken en gezien de duiven maar twee ZLU vluchten doen zijn dit
er per duif twee per seizoen. Verder niets meer. André en Eddie hadden zich in 2018, toen ze naar de ZLU vluchten trokken, een doel gesteld om op deze
vluchten evengoed te gaan presteren als ze dit deden op de nationale marathon vluchten. In 2018 gaven ze al hun visitekaartje af door op Agen Jaarlingen vier
kopduiven te pakken, n.l. 13-16-18 en 42 tegen 4.776 duiven. Ook op Marseille en Narbonne stonden ze hun mannetje door van de 10 duiven die ze hierop
inmanden, acht prijzen te winnen. Op Marseille begonnen ze met de 50
e Nat. tegen 2.750 duiven.
In 2019 wonnen ze op Pau, van de 12 die ze meegaven, 122-139-160-323-868 en nu op Agen jaarlingen behaalden ze hun eerste nationale overwinning.
André en Eddie hadden al heel vaak gelezen wat er zou gaan gebeuren bij liefhebbers welke een nationale overwinning behaalden. Nu werden ze zelf in deze
roes getrokken. De telefoon stond haast niet stil. Van alle kanten kwamen felicitaties binnen en dit duurde de hele dag. Mooier kan het in de duivensport dan niet
zijn.
André en Eddie, proficiat.
Marcel Görtzen
